භූත දෝෂ

මෙම කතාව මවක සහ පුතකු අතර සිදුවන වැල කතාවක් වන අතර රසවින්දනය සඳහා මෙම කතාවට ලංකීය නිලියක් යොදා ගනු ලබනවා.ඒ සඳහා මෑත කාලයේ දෙවෙනි ඉනිම කතාව මගින් උදේනිගේ චරිතයෙන් ජනප්‍රියත්වයට පත් හිමාලි සයුරංගි යොදා ගනු ලබනවා.

එහෙනම් අපි කතාවට යොමු වෙමු.

‍

මෙම සිදු වීම සිදුවන්නේ කොළඹ නගරයේ එක්තර මුඩුක්කු නිවසකය.මවගේ නම උදේනිය.ඇය වයස අවුරුදු 38ක් වූ ගැහැණියකි.ඇයගේ එකම දරුවා කුමාරය.මෙම දරුවාට වයස අවුරුදු 12කි.කුමාරට කුඩා කාලයේ සිටම එක්තරා රෝගයක් පැවතුණ අතර හිටි හැටියේ බය වී කෑ ගසමින් නිවසේ බඩු මුට්ටු පෙරලමින් ගේ දෙවනත් කරයි.කුමාර දරුවාගේ පියා සිරගත වී සිටී.

සන්ද්‍යා අක්කා (ෆර්නි රෝෂිනී) :- නංගියේ නංගියේ......ගෙදර කවුද?

උදේනි (හිමාලි සයුරංගි) :- කවුද?

සන්ද්‍යා අක්කා :- මං බන් මොකෝ කරන්නේ.....

උදේනි :- ආනේ මේ සන්ද්‍යා අක්කා නේ....එන්න එන්න අක්කේ වාඩි වෙන්න.ඔහොම ඉන්න මන් තේ කහට එකක් හදන්නම්

සන්ද්‍යා :- ඕනේ නැහැ බන් කෝ කොල්ලා නිදිද?

උදේනි :- ඔවු අක්කේ මට නම් මේ සුමේ එපා වෙලා අක්කේ ඉන්නේ.අර මිනිහත් හිරේ ගිය එකේ මන් මේ කොල්ලවත් අරන් ගගට පැනලා මැරෙනවා.

(උදේනි හඩන්නට විය)

සන්ද්‍යා :- නාඩා හිටපන් බන් මට තේරෙනවා උබේ හිතේ වේදනාව.මන් දන්න වෙද මහත්තයෙක් ඉන්නවා කුරුණෑගල පැත්තේ අපේ මස්සිනාලගේ ගමේ සෙනසුරාදා දවසක කොල්ලවත් අරන් එහේ යමු.

උදේනි :- අනේ අක්කේ අක්කටත් වදයක් නේ මං නිසා .ඕනේ නැහැ අක්කේ මන් මේ කොල්ලත් එක්ක මැරෙනවා.තවත් මට මේ වදේ විදින්න බැහැ.

සන්ද්‍යා:- මගෙන් කුණුහරප නාහා සෙනසුරාදට ලෑස්ති වෙයන්

උදෙන්ම.හැබැයි බන් පොඩි දෙයක් තියෙනවා.

උදේනි :- ඒ මොකක්ද අක්කේ සල්ලිද?

සන්ද්‍යා :-වෙද මහත්තයා පොඩ්ඩක් වලත්තයා.මිනිහගේ ආසාවල් වගයක් තියෙනවා.රෝගියාව ගෙනියන ගෑනු කෙනා දවස් හතකින් නොනා යන්න ඕන.තව ඒ දවස් හත පුරාම එකම ජංගියයි බොඩියයි ඇදන් ඉන්න ඕන,හුත්ත දවස් හතකින් හෝදන්නේ නැතුව ඉන්න ඕන,තව එතනට ගියාම උබට කියයි හුත්ත හොදට හොල්ලලා හුතු කැරි කෝප්පයකට දාන්න කියලයි.උබේ හුජ්ජත් ඒ කෝප්පෙට දාන්න කියලයි.

Add caption

උදේනි :- දෙයියනේ අක්කේ....ඔය ඔක්කේම කරන්න ඕනෙද?

සන්ද්‍යා :- ඔවු බන් උබට මතකද මන් දරුවෙක් නැතුව කොච්චර දුක් වින්දද අපේ අක්කා වෙද මහත්තයා ගාවට මාව ගෙනිහින් දවස් තුනෙන් මට ඔක්කාරේට ආවා.

උදේනි :- වෙද මහත්තයා එක්ක බුදියන්නත් වෙයිද අක්කේ.

සන්ද්‍යා :- ඒවා නම් ඉතින් කරන්න වෙයි බන් .දරුවා ගැන හිතලා ඒවා ගැන හිතන්නේ නැතුව ඉදපන්.

උදේනි :- කොල්ලගේ ලෙඩේ සනීප වෙනවා නමි මට මිනිස්සු දහයක් එක්ක බුදිය ගත්තත් කමක් නැහැ අක්කේ.

සන්ද්‍යා :- එහෙනම් දැන් උබ හොදට නාලා පිරිසිදු වෙලා කොළ පාට ජංගියක් තියෙනවා නම් හොදයි.බොඩිය කලු පාට එකක් ඇදපන්.

උදේනි :- හරි අක්කේ කොළ පාට ජංගියක් තිබුණා මන් ඒක අදින්නම්.සතියක් හුත්ත හෝදන්නේ නැතුව ඉන්නවා කියන්නේ මොකක්ද වගේ අක්කේ.කමක් නැහැ දරුවා වෙනුවෙන් නේ.

සන්ද්‍යා :- ඒක නේ බන් .මන් එහෙනම් යනවා.සිකුරාදා රෑයින් යමු එතකොට පාන්දර වෙද්දි වෙද මහත්තයා ගාවට යන්න පුලුවන්.එයා දවසට ලෙඩ්ඩු 10 දෙනයි ගන්නේ .පාන්දරින්ම ගියාම හොදයි මන් අක්කට කියන්නම් අපිට සෙනසුරාදා රෑ එහේ නවතිනවා කියලා.

උදේනි :- අනේ මන්දා අක්කටත් වදයක් අපි නිසා.

සන්ද්‍යා :- උබටයි කොල්ලටයි හොදක් වෙනවා නම් ලොකු දෙයක් බන්.මන් යනවා.එහෙනම් අර මන් කිව්ව විදියට කරපන්.මන් කෝකටත් සිකුරාදා උදේ මෙහේ ඇවිල්ලා යන්න එන්නම්.මන් යනවා බන් පරිස්සමින් ඉදපන්

උදේනි :- අක්කට පින්....පරිස්සමින් යන්න අක්කේ.....

දෙවන කොටස.....

දින සයකට පසු.....

සන්ද්‍යා(ෆර්නි රෝශිනී) :- උදේනියෝ....උදේනියෝ.......

උදේනි (හිමාලි සයුරංගි ) :- ආ සන්ද්‍යා අක්කේ එන්න එන්න.

සන්ද්‍යා :- උබ දැන් ලෑස්තිද හවස යන්න.

උදේනි :- ඔවු අක්කේ.....

සන්ද්‍යා :- අර මන් කිව්ව ඒවා හරි නේද?

උදේනි :- මොනවද අක්කේ....

සන්ද්‍යා :- අර ජංගි ,බොඩි

උදේනි :- හිහි...හරි හරි අක්කේ.....ඒවා ඔක්කොම හරි .

සන්ද්‍යා :- වෙද මහත්තයට ගල් අරක්කු බෝතලේ මන් ගන්නම්.ආ තව උබ සුදු සාරියක් ගනින් හරිද මට ඒක කියන්න බැරි වුණා.

උදේනි :- දෙයියනේ අක්කේ සුදු සාරියක් නැහැ නේ අක්කේ.

 

සන්ද්‍යා :- ඉදපන් මගේ ගාව ඇති.හැට්ටේ නම් උබට ලොකු වෙයි.කමක් නැහැ උබ නිල්මිනියට කියලා (නිල්මිණි තෙන්නකෝන්) හැට්ටේ හදා ගනින් මන් ඔය හැට්ටයක් පස්සේ වෙලාවක මහ ගන්න බැරියා.

උදේනි :- අනේ අක්කේ උබ නම් අම්මා කෙනෙක් වගේ බන් අක්කේ. මන් උබ මේ කරන දෙවල් වලට මන් කොහොම ණය ගෙවන්නද?

සන්ද්‍යා :- අනේ විකාර කියවන්නේ නැතුව ඉදපන් ඉස්සෙල්ලා කොල්ලව සනීප කරන් ඉදහන්කෝ.මන් හැට්ටේ අරන් එන්නම්.

(සන්ද්‍යා ඇගේ නිවසට ගොස් සුදු පැහැති හැට්ටය ගෙන පැමිණියේය.)

සන්ද්‍යා :- නංගියේ ආ හැට්ටේ ඇදලා බලපන්.හැබැයි උබට ලොකු ඇති.

(උදේනි ඇද සිටි බලවුසයට උඩින් ඇන්දේය.)

උදේනි :- හරි වගේ අක්කේ....

සන්ද්‍යා :- යකෝ ඔය හැට්ටේ ගලවලා බොඩියට උඩින් හැට්ටේ ඇදපන් ඔය හැට්ටෙට උඩින් මේක ඇන්දාම කොහොමත් හිරයි තමයි.

උදේනි :- ඇත්ත නේන්නම් අක්කේ මට අමතක වුණා නේ.

(උදේනි ඇද සිටි බලවුසය ගලවා දමා යටට ඇද සිටි කලු පැහැති බොඩියට උඩින් සුදු පැහැති සාරි හැට්ටය ඇන්දේය.සාරි හැට්ටය කඩා හැලෙන්නට විය.)

සන්ද්‍යා :- ඔය බලපන් හැට්ටේ කඩා හැලෙනවා.

උදේනි :- හරි ඉතින් අක්කගේ වගේ මගේ තන් දෙක ලොකු නැහැ නේ.

සන්ද්‍යා :- ඒකට ඉතින් ලොකු කර ගන්න දැන ගන්න ඕන.

උදේනි :- දුක් මුසුව :- මිනිහෙක් නැතුව දරුවා මත්තේ නැහෙන කවුරු මගේ ලොකු කරන්නද අක්කේ.

සන්ද්‍යා :- මන් විහිලුවට බන් කිව්වේ.ඕක එච්චර හිතන්න එපා.අනික කීයක් උබේ ලොකු කරන්න දැගලුවද?උබ නේ දරුවත් එක්ක තනියෙන් ඉන්නේ.මේ ඒක නෙවෙයි බන් මේකද අර සතියක් තිස්සේ ඇදන් ඉන්න බොඩිය

උදේනි :- ඔවු අක්කේ ඇයි හොද නැද්ද?

සන්ද්‍යා :- මරු බන් මටත් ඕකේ කිලුටු සුවද දැනෙනවා.වෙදා කොහොම ඇවිස්සෙයිද කියලා හිතෙනවා.

උදේනි :- අනේ යන්න අක්කේ යන්න විහිලු නොකර .මට හිතෙන්නේ අක්කා කොල්ලගේ ලෙඩේ හොද කිරිල්ල කෙසේ වෙතත් මාව වෙදා එක්ක හැමිණවන්න වගේ හදන්නේ...හිහි..හිහි....

සන්ද්‍යා :- උබත් එපා කියයි වෙදාගේ කලු නහර පෑදිච්ච නාකි පොල්ලෙන් කද්දි

උදේනි :- මොනවද අක්කේ මේ කියන්නේ...මට ඕනේ මිනිහෙක් එක්ක බුදියන්න නෙවෙයි අක්කේ කොලුවව සනීප කර ගන්න.බුදියන්න නම් කීයක් එනවද දවසකට මෙතන්ට.අක්කේ වෙද මහත්තයා වයස කීයක එක්කෙනෙක්ද?

සන්ද්‍යා :- මන් හිතන්නේ බන් අවුරුදු 75ක් විතර ඇති .ඒත් වයස කියන්න බැහැ.ඒ වගේම හිකිල්ලත් දෙනවා අවුරුදු 25 කොල්ලා වගේ.

උදේනි :- අනේ අනේ...අක්කට වෙද මහත්තයගෙන් ආයේ හුකෝ ගන්න ආස හිතිලා වගේ

සන්ද්‍යා :- නැතුව නැතුව බන් කවුද ආස නැත්තේ මෙදා පාරත් උබේ වැඩෙන් පස්සේ මන් පොරක් ගස්ස ගන්නවා .ආ ඒවා නෙවෙයි ඕක අරන් ගිහින් නිල්මිණියට(නිල්මිණි තෙන්නකෛා්න්) කියලා හදා ගනින්.

උදේනි :- අක්කේ එහෙනම් පොඩ්ඩක් ඉන්නවද කොල්ලා විතරයි ඉන්නේ පොඩ්ඩක් බලාගන්න.

සන්ද්‍යා :- හරි බන් ඉක්මන් කරලා ගිහින් වරෙන්.

උදේනි :- පුතේ මන් නිල්මිණි නැන්දලාගේ ගෙදරට ගිහින් එන්න යනවා.පරිස්සමින් ඉන්න මේ සන්ද්‍යා නැන්දත් ඉන්නවා.

තුන්වන දිගහැරුම.

උදේනි(හිමාලි සයුරංගි) :- නිල්මිණි අක්කේ...නිල්මිණි අක්කේ.....

නිල්මිණී (නිල්මිණී තෙන්නකෝන්) :- ආ උදේනියෝ....මොකෝ මේ උදෙන්ම මොකක් හරි හදිස්සියක්ද ?

උදේනි :- පුංචි උදව්වක් ඉල්ලන් අක්කේ ආවේ....

නිල්මිණී :- මොකක්ද කියපන්කෝ.....

උදේනි :- අක්කේ මේ සාරි හැට්ටේ හදලා දීපන්කෝ.....

නිල්මිණී :-අයියෝ බන් ඕකද මේ.....මන් බැලුවා මොකක්ද කියලා?ඇයි ඕක උබේ නෙවෙයිද?

උදේනි :- නැහැ අක්කේ මේක සන්ද්‍යා අක්කගේ.....

නිල්මිණි :- යකෝ ඒකිගේ ඒවා කොහොමද උබ අදින්නේ.ඒකිගේ තන් දෙක පොල් ගෙඩි දෙකක් වගේ නේ.මේ බලපන් හැට්ටේ කෝප්ප දෙක

 .(සාරි හැට්ටයේ තන් දෙක පිහිටන ස්ථානය)

උදේනි :- ඒක තමයි අක්කේ අද පොඩි ගමනක් යන්න තියෙනවා.ඒකයි ඕක හදලා දීපන්කෝ...

නිල්මිණි :- මේක වෙලාව යන වැඩක් බන් අනික මේක උබේ එකේ ගාණට හදන්න හරි අමාරුයි.මෙන්න මේ දොර අස්සට ගිහින් ඔය හැට්ටේ ගලවලා මේ සාරි හැට්ටේ ඇද ගණින්

(උදේනි නිල්මිණිගේ ඇදුම් මසන නිවසේ දොරට මුවා වී ඇද සිටි බලවුසය ගලවා දමා සාරි හැට්ටය ඇද ගත්තේය.)

උදේනි :- අක්කේ හරි....

නිල්මිණි :- යකෝ බලපන් ලොකු හැට්ටේ. ඉදපන් උබේ බොඩියේ ගාණ කියද?

උදේනි :- 34 අක්කේ

නිල්මිණි :- ඉදපන් හරියට මැනලා බලන්න.ඉස්සෙල්ලා ඔය හැට්ටේ ගලවලා බොඩිය පිටින් ඉදපන්.

(නිල්මිණි රෙදි මනින ටේපය ගෙන උදේනිගේ අත් යටින් ටේප් පටිය තන් දෙක මැදට ගෙන ප්‍රමාණය 34 1/2ක් ලෙස ලියා ගත්තේය.)

උබේ ගෙඩි දෙකත් පොඩියි කිවුවට පොඩිමත් නැහැ නේ.වත්තේ කීදෙනෙක් ඕක උරණවද බන්?හිහිහි...හි...

උදේනි :- අනේ යන්න අක්කේ යන්න මන් එහෙම එක එක මිනිහා එක්ක හැමිණෙන්නේ නැහැ.

නිල්මිණි :- එහෙනම් උබ සන්ද්‍යා අක්කා එක්ක හොදට ආප්ප පුච්චනවා ඇති නේ.අපිත් ආසයි උබලා එක්ක පැණි ආප්පයක් දාන්න.

උදේනි :- අනේ අනේ...නිල්මිණි අක්කේ.....ආස ඇති හොදට කතුරු පාරක් ගහන්න නේ.

නිල්මිණි :- කතුරු ගැහිල්ල මට හොදට හුරුයි.මන් ඉතින් කතුරුත් එක්කනේ බන් ඉන්නේ.මේ මන් අහන්න හිටියේ මොකෝ බන් උබේ බොඩියෙන් හෙන කිලුටු සුවදක් එන්නේ.

උදේනි :-අම්මෝ බන් අක්කේ උබේ නහයට ඒකත් ආවද බන්.

නිල්මිණි :- යකෝ උබ මෙතනට එද්දිම ඔය දාඩිය සුවද ආවා මට.මොකෝ සතියකින්වත් බොඩිය හෝදලා නැද්ද?

උදේනි :- ඔවු බන් අක්කේ උබ මේ ගැන කාටවත් කියනවා නෙවෙයි හරිද?අපේ කොල්ලගේ අසනීපේ උබ දන්නවා නේ බන්.ඒකට සෙත් සාන්තියක් කරන්න සන්ද්‍යා අක්කලාගේ ගමේ වෙද මහත්තයෙක් ගාවට යන්න මේ ඉන්නේ ඒකයි.

නිල්මිණි :- ඉතින් බන් ඒකට මේ කිලුටු බොඩියක් ඇදන් මොකටද?හොදට පේවෙලා එපැයි යන්න ඕන.

උදේනි :- බොඩිය විතරක් නෙවෙයි අක්කේ යට ජංගියත් සතියක් විතර ඇදන් ඉන්නේ එක දිගට .

නිල්මිණි :- මොනවා...බන් ඔය ඇත්තමද?ඉතින් ඒ අහවල් මගුලටද බන්

උදේනි :- ඔවු බන් අක්කේ සන්ද්‍යා අක්කා කිව්වේ ඒ වෙද මහත්තයා සල්ලි ගන්නේ නැහැල්ලු ගෑනු අය ගියාම.එයාට ඕනේ ගෑනු අයගේ සතියක් විතර හෝදන්නේ නැතුව පට්ට ගහපු ජංගි බොඩි ඒ වෙලාවට උණු වතුරෙන් තම්බලා ඒ තම්බපු වතුරයි ,ගෑණුන්ගේ හුජ්ජයි,අපේ හුතු කැරියි හොදට කලවම් කරලා එකට ඒකට අරක්කු එක්ක බොන්න.

නිල්මිණි :- එච්චරද බන් මිනිහට ඕනේ....

උදේනි :- නැහැ බන් මිනිහත් එක්ක බුදියන්නත් වෙනවා

නිල්මිණි :- කමක් නැහැ බන් කොල්ලා වෙනුවෙන්නේ .ඒකද මේ සන්ද්‍යා අක්කගේ හැට්ටේ අරන් හදන්නේ.

උදේනි :- ඔවු බන් අක්කේ පූජාවට සුදු සාරියක්ලුනේ අදින්න ඕන කියන්නේ.

නිල්මිණි :- එහෙනම් සුදු රෙද්දේ තුත්තිරි ඇණෙයි නේ.

උදේනි :- අනේ පලයන් යන්න.

(මේ අතර තවත් සිදු වීමක් උදේනිගේ නිවසේ සිදු විය.එය නම් සන්ද්‍යා විසින් කුමාර දරුවාගෙන් යම් වින්දනයක් ලබා ගැනීමට සැරසීමයි)

සන්ද්‍යා (ෆර්නි රෝෂිනී) :- කුමාර පුතේ මොකද කරන්නේ.

කුමාර :- මුකුත් නැහැ නැන්දේ මන් මේ සරුංගලයක් හදනවා.

සන්ද්‍යා :- කෝ .....බලමු ....ලස්සනයි නේ....පුතේ...

කුමාර :- නැන්දේ පොඩ්ඩක් මෙතන ඉන්නවද?මේ සවු කොළ ටික හුලගේ යයි මන් හුජ්ජ කරලා එන්නම්.

සන්ද්‍යා :- කොහේ යන්නද දරුවෝ ඔන්න ඔතන ඉදන් කරන්න.පිරිමි ළමයි හැංගි හැංගි හුජ්ජ කරන්නේ නැහැ

(කුමාර සන්ද්‍යාට පිටු පා එතැනම හුජ්ජ කරන්නට විය)

සන්ද්‍යා :- ඇයි පුතේ නැන්දට පේන්න හුජ්ජ කරන්න ලැජ්ජද?කෝ නැනැදගේ පැත්ත හැරිලා හුජ්ජ කරන්න.

කුමාර :- අනේ බැහැ නැන්දේ මට ලැජ්ජයි.

සන්ද්‍යා :- අනේ මල විකාර මන් ඔයට වඩා ලොකු ඒවා දැකලා තියෙනවා.

තුමාර :- කාගෙද නැන්දේ විමල් මාමගෙද?

සන්ද්‍යා :- ඔවු .....ඒක හෙන ලොකුයි කෝ බලමු පුතාගේ එකත් ලොකුද කියලා.නැන්දගේ පැත්ත හැරිලා හුජ්ජ කරන්නකෝ.අම්මෝ කොල්ලගේ පොඩි නැහැ හුජ්ජ බටේ නේ...

(කුමාර ලැජ්ජාවෙන් සන්ද්‍යාගේ දෙසට හැරී හුජ්ජ කර පයිය සරම අස්සට දමා ගත්තේය)

සන්ද්‍යා :- අයියෝ දරුවෝ මොකක්ද ඒ කලේ හුජ්ජ කරලා හුජ්ජ පැටියා (පයිය/බිජ්ජ)එහෙම්ම සරම අස්සට දා ගත්තා නේද?එහෙම හොද නැහැ පුතේ අනේ මන්දා උදේනි මේ දරුවට මුකුත් කියලා දීලා නැහැ නේ.පුතේ එහෙම හොද නැහැ. හුජ්ජ පැටියාගේ මුදුනේ තියෙන අන්තිම හුජ්ජ බින්දුවත් ගසලා යවන්න ඕනේ ඕහොම දා ගත්තම ඒවා ඔක්කෝම ඇගේ ගෑවෙනවා.අනික හුජ්ජ පැටියා ගද ගහන්න අරන් තුවාල වෙන්නත් පුලුවන්.

කුමාර :- අනේ ඇත්තද නැන්දේ අපේ අම්මා ඕවා මට කියලා දෙන්නේ නැහැ නේ.අනික අම්මා මං හුජ්ජ කරනවා බලන්නෙවත් නැහැ නේ.

සන්ද්‍යා :- ඒකිට වැඩත් එක්ක ඕවට වෙලාව නැතුව ඇති පුතේ.පුතා හුජ්ජ පැටියා දවසට කී වතාවක් හෝදනවද?

කුමාර :- නාන වෙලාවට විතරයි නැන්දේ.....

සන්ද්‍යා :- එහෙම විතරක් නෙවෙයි පුතේ හරි නම් හුජ්ජ කරලා ඉවර වුණාම අනිවාර්යෙන් හුජ්ජ කරන්නම ඕන.

(උදේනි සාරි හැට්ටය සාදා ගෙන නිවසට පැමිණේ)

ආ....නංගියේ උබ හැට්ටේ හදා ගත්තද?

උදේනි :- ඔවු අක්කේ....ඉදලම හදා ගෙන ආවා නිල්මිණි අක්කටත් රෙදි ගොඩ ගැහිලා.

සන්ද්‍යා :- එහෙනම් නංගියේ මන් යනවා.පහ වෙද්දි ලෑස්ති වෙලා ඉදපන් කෝච්චිය තියෙන්නේ 6ට

උදේනි :- හරි අක්කේ....මන් ලෑස්ති වෙන්නම්.පුතේ අපි හවස පොඩි වන්දනා ගමනක් යනවා ලෑස්ති වෙන්න ඕනේ හරිද?

කුමාර :- හරි අම්මේ මන් නා ගෙන එන්නම්

උදේනි :-නාන්න එපා පුතේ අපි එහේ ගිහින් වැවකින් නාමු

කුමාර :- මරුනේ අම්මේ.....හොද අම්මා....

(වේලාව පස්වරු 5යි.උදේනි තම දරුවා වන කුමාරවත් ලෑස්ති කොට ගෙන සන්ද්‍යාගේ නිවසට පැමිණියේය)

උදේනි (හිමාලි සයුරංගි) :- සන්ද්‍යා අක්කේ....සන්ද්‍යා අක්කේ....

සන්ද්‍යා (ෆර්නි රෝෂිනී) :- ආ උබලා ආවද පොඩ්ඩක් ඉදපන් බන් මන් ටක් ගාලා එන්නම් උබ වැඩිපුර ඇදුමක් දෙකක් ගත්තා නේද කොල්ලටත් එක්ක.

උදේනි :- ඔවු අක්කේ....

(සන්ද්‍යා ලෑස්ති වී එලියට පැමිණියේය. )

සන්ද්‍යා :- මේ මල්ල අල්ල ගනින් මන් මේ දොර වහනකම්.ඉක්මන් කරලා යන් බන් කෝච්චිය ගියෝත් විනාශයි

උදේනි :- කෝච්චිය කීයට අක්කේ තියෙන්නේ

සන්ද්‍යා :- 6ට බන් කලින් ගිහින් ඉදගන්න තැනක් අල්ල ගමු

(තිදෙනා කොළඹ කොටුවට ගොස් දුම්රියේ නැග රාත්‍රී 10ට පමණ කුරුණෑගලට ළගා විය.තිදෙනාම කෝච්චියෙන් බැස ගත් අතර ඒ වන විට ඔවුන්ව රැගෙන යාමට සන්ද්‍යාෙග් මස්සිනා වන සිරිදාස පැමිණ සිටියේය)

උදේනි :- අක්කේ මේ රෑ කොහොමද අපි යන්නේ....

සන්ද්‍යා :- බය වෙන්න එපා බන් මන් අපේ මස්සිනාට ලියුමක් යැවුවා.දැන් එයා ඇවිල්ලා ඇති.

උදේනි :- අනේ අක්කේ උබ නම් මගේ අම්මා කෙනෙක් වගේ බන් මට මේ කරන උදව් වලට.

සන්ද්‍යා :- හරි හරි බන්...

සිරිදාස(මාර්ක් සැම්සන්) :- නංගී..නංගි....

සන්ද්‍යා :- ආ....සිරිදාස අයියේ ...ඇවිල්ලා ගොඩක් වෙලාද?උදේනි මේ අපේ මස්සිනා සිරිදාස

උදේනි :- අනේ අයියලාටත් අපි නිසා වදේ නේ.....

සිරිදාස :- අනේ නැහැ නංගි මන් දැන් මෙතනට ඇවි්ලා පැය භාගයක් විතර ඇති.මේවා වදයක් නෙවෙයි නංගි හොද දෙයක් නේ...යන් යන් නංගිලාට දැන් බඩගිනිත් ඇති ඉක්මණින් ගොහින් කාලා උදේ රැයින්ම යන්න එපැයි නේ.

සන්ද්‍යා :- ඔවු අයියේ...

(සිවු දෙනාම නිවසට පැමිණියේය)

පවිත්‍රා (පවිත්‍රා වික්‍රමසිංහ) :- අනේ....නංගි දැක්ක කල්....

(දෙනො හාදු දී පිළිගත්තේය)

සන්ද්‍යා :- ඔවු අක්කේ .....අක්කේ මේ අර මන් කිවුව නංගියි එයාගේ දරුවයි.

පවිත්‍රා :- අනේ සීදේවි කොලු පැටියා....අම්මට මේ වගේ කොල්ලෙක් ඉන්න එක කොච්චර දෙයක්ද?යන් යන් කාලා ඉදිමු දැන් රෑ 11ත් වෙලා.ඉක්මන් කරලා කාලා නිදා ගන්න.

කුමාර :- අම්මේ මට නාන්න ඕන...දාඩියයි....

උදේනි :- අනේ පුතේ මේ රෑ නාන්න හොද නැහැ.දැනට ඔහොම දාඩිය පිටින් කාලා නිදා ගන්න.උදේට අපි යන තැනට ගිහින් හොදට නාමු දැන් හොද දරුවා වගේ කන්න කෝ...

(කුමාර අදි මදි කර කෑම කෑවේය.උදේනි කෑම කා අවසන් වී කාමරයට ගොස් සාරිය ගලවා.හැට්ටය හා යට සාය නොගලවා යටසායට උඩින් චීත්ත රෙද්දක් ඇද ගත්තේය)

උදේනි :- පුතේ එන්න අපි පාන්දර 4ට වත් එහේ ඉන්න ඕන.අඩුම පැයක් දෙකක් හරි නාදා ගන්න.

(කුමාර කාමරය ඇතුලට පැමිණියේය.දෙදෙනාටම තිබුණේ එක් පැදුරක් පමණි නිදා ගැනීමට.)

කුමාර :- අම්මේ අපි දෙන්නටම මේ පැදුරේ නිදා ගන්න බැරි වෙයි නේ.

උදේනි :- ඉඩ තියෙන විදියට ලංං වෙලා හරි ඉදිමු පුතේ පැය දෙක තුනක් ඇහැ පියා ගත්තාම මදෑ.

(මේ අතර සන්ද්‍යා හා පවිත්‍රාත් සිරිදාසත් එකම කාමරයේ රාත්‍රිය ගත කරන්නට විය)

පවිත්‍රා :- අවුරුදු ගාණකින්නේ උබ ආවේ අපේ මිනිහා එක්ක නිදිවැදුනෙත් නැහැ නේ උබ කාලෙකින්.දෙන්න එක්ක කොර ගණින් මන් යනවා සාලෙට.

සන්ද්‍යා :- අක්කා සාලෙට ගියොත් අරකි හිතයි ඒ මොකද කියලා ඔන්න ඔහේ හිටහන් මාත් ආසයි උබේ පිත්තම ලෙව කන්න.

සිරිදාස :- ඔවු ඉතින් අක්කලා නංගිලා ඉස්සර ඉදන් තොල්ලි(අප්පා ගැසීම) දාපු එකේ බැන්දා කිලා නොකර හිටියොත් තමා පුදුමේ

සන්ද්‍යා :- එක තමයි අයියේ මේකිගේ මේ මල සමයං.අක්කේ කෝ පුතණ්ඩියා දැක්කේ නැහැ.

පවිත්‍රා :- ඌ මේ අනුරාධපුරේ ගිහින් බන් එහේ ඔය යුධ පුහුණුවක් දෙනවලු .

සන්ද්‍යා :- යුද්ධ කලබලත් එක්ක කොල්ලා පරිස්සම් කර ගනින්.

පවිත්‍රා :- ඔවු බන් ඌගේ ඉතින් ආසාව නොවෑ අපි ඔහේ ගෙදර ඉන්න එකේ පලයන් කිව්වා රටටත් සේවයක් නේ.

සන්ද්‍යා :- හැබැයි ඉතින් මාස ගණන් දුක් විදලා එන කොල්ලව සතුටු කරන එක අම්මෙක්ගේ යුතුකම නේද අයියේ....

සිරිදාස :- නැත්නම් නැත්නම් නංගියේ කොල්ලා ගෙදර ආවම මන් හේනේ වැඩ තියෙනවා කියලා යනවා.අම්මලා පුතාලට ඉතින් වැඩ තියෙනවා නේ.කොල්ලත් පවු බන් දුක් විදලානේ එන්නේ ගෑණු පරාණයක් කොහින්ද ඒ කැලේ.කෝ කාලෙකින් ආපු එකේ ඇදුම් ටික ගලවලා වරෙන්කෝ මෙහාට.

සන්ද්‍යා :- ඊට කලින් මට අයියණ්ඩිගේ මස් පොල්ල(පයිය)උරන්න ඕනේ.

සිරිදාස :- උබ ඉතින් පිරිමින්ගේ මස් පොලු උරන්න දස්සයිනේ නේද බන් පවිත්‍රෝ.....

සන්ද්‍යා :- අනේ යන්න අයියණ්ඩි යන්න අක්කණ්ඩිට තමා මස් පොලු පේන්න බැරි ඉස්සර අප්පච්චිගේ මස් පොල්ල කටේමයි.අපිටවත් උරන්න දෙන්නේ නැහැ.කෝ දෙන්න අයියණ්ඩි උරන්න.අම්මෝ කාලෙකින් මෙහෙම උරන්නේ...

(සන්ද්‍යා සිරිදාසගේ පයිය උරමින් .සිරිදාස සමග හුකන්නට විය.එමෙන්ම තම සොහොයුරිය සමගද ආප්ප ගසන්නට විය.දෙදෙනාම ලිගිකව එකතු වී නිදා ගත්තේය.උදේනිත් කුමාරත් පැදුරේ නිදි යන්නට විය.රාත්‍රියේදී යම් යම් අවස්තාවලදී කුමාරගේ පයිය උදේනිගේ පුකේ වදින්නට විය.නින්ද නිසා එය උදේනිටත් කුමාරටත් නොදැනිනි.අලුයම 3ට පමණ හුජ්ජ කිරීමට සන්ද්‍යා අවදිවී උදේනිගේ කාමරයට පැමිණියේය)

සන්ද්‍යා :- නංගි....නංගි නැගිටහන් පාන්දර 3යි.....

උදේනි :- අනේ අක්කේ ඇත්තද?එහෙනම් ලෑස්ති වෙමු.

සන්ද්‍යා(ෆර්නි රෝෂිනී) :- නංගියේ කොල්ලාව ලෑස්ති කරවලා ගනින් හරිද?

පවිත්‍රා(පවිත්‍රා වික්‍රමසිංහ) :- නංගිලාට තේ කහට ටිකක් හදන්නෙයි....

උදේනි(හිමාලි සයුරංගි) :- අනේ එපා අක්කේ කරදර වෙන්න.සන්ද්‍යා අක්කේ ගෙනියන බඩු ටික හරි නේද?

සන්ද්‍යා :- හරි බන් කොල්ලව අගුරු කෑල්ලෙන් දත් ටික මද්දවලා මූණ හෝදවලා විතරක් ගනින්.උබත් දත් ටික මැදලා මූණට වතුර ටිකක් ඉහ ගනින්.එහේ ගිහින් නාන්න තියෙනවා නේ.

උදේනි :- පුතේ නැගිටින්න ....පුතේ.....අපි යන්න ඕන

කුමාර :- අනේ බැහැ අම්මේ .....නිදි මතයි.....

උදේනි :- අනේ පුතේ නැගිටින්න දරුවෝ අපි දුර යන්නත් තියෙනවා.කෝ අර කකුස්සියට ගිහින් කරලා එන්න.

කුමාර :- අනේ...අම්මේ මට නිදිමතයි තව ටිකක් නාදා ගෙන යමු.

උදේනි :- බැහැ පුතේ එතනට උදෙන්ම යන්න ඕනේ...

සන්ද්‍යා :- ඔවු පුතේ හොද දරුවගේ ලෑස්ති වෙන්න කෝ.....

කුමාර :- මොන මල වදයක්ද මන්දා....

(කුමාර මුහුණ කට සෝදා සරමක් ඇද ලෑස්තු වුණේය.තිදෙනාම සිරිදාසගේ අත් ටැක්කටරයේ නෑගී වෙද මහතාගේ නිවසට ලගා විය.මොහු වෙද රාල කෙනෙක් වුවද මොහු දේවලයක් කර ගෙන යනු ලබන ගුරුන්නාස්සේ කෙනෙකි.)
‍
සිරිදාස :- ගුරුන්නාන්සේ....ගුරුන්නාන්සේ.....
‍
‍ගුරුන්නාන්සේ :- කවුද ....කවුද මේ උදැහැනැක්කේ බෙරියන් දෙන්නේ....

සිරිදාස :- අනේ සමාවෙන්න අපි ....මේ ආවේ....
‍
‍ ගුරුන්නාන්සේ:- ආ....උබලද?වරෙල්ලා වරෙල්ලා....අර කාමරයෙන් වාඩු වුණානම් මන් එන්නම්....

සිරිදාස ඇතුලු ගැහැණුන් දෙදෙනා :- හොදමයි.....
‍‍
‍ගුරුන්නාන්සේ :- මේ දරුවට වෙන්න ඇති අසනීපේ ඇත්තේ....

උදේනි :- එහෙමයි ගුරුන්නාන්සේ.....

ගුරා :- කෝ මේ දරුවගේ වේල පත්කඩේ ගෙනාවද?ඔය ඇත්ති මන් කිවුව විදයට නෝවැ මයේ හිතේ සූදානම් වෙලා ඇත්තේ.අර පූජාවට ගන්න රා බෝතලේ එහේම අර ගත්තා නම්..

උදේනි :-එහෙමයි ගුරුන්නාන්සේ....ගුරුන්නාන්සේ යාතිකාවට ඕන විදියට සූදානම් වෙලා ආවේ....ආ ගුරුන්නාන්සේ වේලපත්කඩේ...

ගුරා :- බොහෝම හොදයි.... මේ කේන්දරේ හැටියට මේ දරුවට බොහෝම අපලයි.....මළගිය ප්‍රාණකාරයෙක් මේ දරුවගේ ඇගට ඇතුල් වෙලා ඉන්නවා.

උදේනි :- මොනවා ගුරුණ්නාන්සේ.....කවුද ඔය මල ගිය ප්‍රාණකාරයා....

ගුරා :- පේන විදියට ඔය දැරිවිගේ පියා තමා මේ දරුවට වැහිලා ඉන්නේ.....

උදේනි :- ඉතින් ගුරුණ්නාන්සේ අපේ තාත්තා මොනවද මේ දරුවට වැහිලා බලාපොරොත්තු වෙන්නේ...

ගුරා :- අපි බලමු මලගිය ප්‍රාණකාරයා මොනවද ඉල්ලන්නේ කියලා...
ඕ...ඕ...දිශ්ටී වර වර....ඕ....වර ...වර...ඒස්වා......තමුන් කවුද....

කුමාර(වැසුණු මළගිය ප්‍රාණකරුවා):- යේ...ඕ...උබට මොකටද ඒක...ඊ..ඊ...

ගුරා :- කියපන්.....ඔබ කවුද?

මළගිය ප්‍රාණකාරයා :- මම....මම තමයි උදේනිගේ තාත්තා......මාකස් ඉහාහා...ඒ....

ගුරා :- මොනවද තට ඕන මේ දරුවගෙන් යන්න....කියාපිය....

මලගිය ප්‍රාණකරුවා :- මට මුකුත් එපා....මට ඕනේ මූගේ ලේ බොන්න...

ගුරා :- තොට මේ දරුවගේ ලේ බොන්න දෙන්නේ නැහැ බොලවු කියපිය තොට මොනවද ඕන කුකුල් බිල්ලක්ද?.දිය ගොඩ මස්ද?රා මෙරෙද?කියාපිය...

මළගිය ප්‍රාණකරුවා :- හිහි...යා....මට ඕනේ......මගේ දුවත් එක්ක ....හැමිනෙන්න...එතකන් මන් මූගෙන්....යන්නේ....නැහැ....

උදේනි :- දෙයියනේ මොනවද මේ අපේ තාත්තා මැරිලත් මගෙන් ඉල්ලන්නේ....

ගුරා :- තොට මරිලත් වලත්තකම ගිහින් නැහැ නේ.....යකෝ ඒ තොගේ දුව නේද?

මලගිය ප්‍රාණකාරයා :- මට ජීවත් වෙලා ඉද්දි මේකි එක්ක බුදියන්න ආශාව තිබ්බා .ඒත් මේ වේසි අර කුඩු ගහන එකෙක් එක්ක ගිහින් හැමිණුනා.මේකි ඒ දවස් වල මට පොඩ්ඩක්වත් මේකිගේ හුත්තවත් පෙන්නුවේ නැහැ.මේ වේසි ඒ දවස් වල අඩුම තරමේ මට මේකිගේ යට ජංගියවත් ඉබින්න දුන්නේ නැහැ.මට මැරෙනකම්ම මේකිට අරින්න ආශාව තිබුණා ,මන් හිතා ගත්තා මේකිගේ බඩින් ඇවිත් මේකිටම හුකනවා කියලා

උදේනි :- අනේ.....දෙයියනේ....මේ මොනවද මන් අහන්නේ....මගේ තාත්තා මගෙත් එක්ක බුදියන්න ආශාවෙන් ඉදලා මැරිලා තියෙන්නේ...අයියෝ....මට නම් බැහැ......

ගුරා :- තොට අමු කැවිලද යකෝ....තමන්ගේ ලේ වලින් හදපු දුව එක්ක හැමිණෙන්න හදන්නේ.....දැන් තෝ හදන්නේ පුතාට කියලා අම්මට හුකවන්නද?

මළගිය ප්‍රාණකාරයා :- හිහි...හා...ආ....ඔවු ඔවු....මන් ඒක කරනකම් මූගේ ඇගෙන් යන්නේ නැහැ.....තෝ මොන බන්දන කෙරුවත් වැඩක් නැහැ මන් මේකිට හුකලා මිසක් මූගේ ඇගෙන් යන්නේ නැහැ.

ගුරා :- අපි බලමු තෝ කොහොමද මේ දැරිවිට හුකන්නේ කියලා.....දැන් තෝ පල මේ දරුවගේ ඇගෙන්.නැත්නම් තෝව බෝතලේට දාලා වැවට විසි කරනවා.

මළගිය ප්‍රාණකාරයා :- උබට බැහැ මට මුකුත් කරන්න.දැනට මේ වේසිගේ පුතාගේ ඇගෙන් මන් යනවා....හැබැයි ආයේ එනවා මන් මූගේ ඇගට ....හිහි...හා.....හා...

ගුරුණ්නාන්සේ :- හා...හා....ඔය දරුවාව අර බිම පැදුරක් එලලා නිදි කෙරෙවුවා නම්.....ඔය තෙහෙට්ටුව යන්න නිදිය ගත්තාවේ හෝරාවක් දෙකක්.දෙන් ඇතුලට ආව නම් දරුවගේ මව් පාර්ශවය.

උදේනි(හිමාලි සයුරංගි) :- එහෙමයි ගුරුණ්නාන්සේ ......

ගුරා :- ඔය දොර පොඩ්ඩක් වහලා මෙහාට ආවනම්....අහන් ඉන්න ඇතිනේ වැහිලා ඉන්න පෙරේතයාව.

උදේනි :- එහෙමයි ගුරුණ්නාන්සේ.....අපේ තාත්තා මේ දරුවට වැහිලා ඉන්නේ.

ගුරා :- පෙරේතයා බලාපොරොත්තු වෙන්නේ මොකක්ද කියලත් දන්නවා නේ.මේ පෙරේතයා බොහොම බලගතු එකෙක් දැනට මන් දරුවට පොඩි ඇප නූලක් දානවා.හැබැයි දරුවව සුවපත් කර ගන්න එක තියෙන්නේ මවගේ අතේ.

උදේනි :- ඒ කියන්නේ ගුරුන්නාන්සේ.....

ගුරා :- මේ පෙරේතයා බලාපොරොත්තු වෙන්නේ තමුන් එක්ක නිදිවදින්න.ඒක කරන්නම වෙනවා.හැබැයි පෙරේතයා බලාපොරොත්තු වෙන්නේ තමුන් නිකන්ම රෙද්ද ලිහලා පලල් කරනවට නෙවෙයි.පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ දරුවගේ හිතේ තමුන් ගැන ආශාව ඇති කරන්න වෙනවා.ඒකට මේ දරුවත් එක්ක ඔහේට මිනිස් වාසය අඩු දුෂ්කර ගමක ජීවත් වෙන්න වෙනවා.

උදේනි :- අනේ....ගුරුණ්නාන්සේ කොහොමද ඒක කරන්නේ.මන් කොහොමද මේ නොදරුවත් එක්ක මිනිස් පුලුටක් නැති පලාතක ජීවත් වෙන්නේ.

ගුරා :- කරන්න දෙයක් නැහැ....ඒක තමා මේ පෙරේතයා බලාපොරොත්තු වෙන්නේ.අම්මයි පුතයි පාලු තැනක හැමිණවන්නයි ඌට ඕන ඒ දේ සිද්ධ වුණොත් පේ පෙරේත ආත්මය දරුවගේ ඇගෙන් ගැලවිලා යයි.නැත්නම් දරුවගේ ඇගේ ලේ පෙරේතයා බීලා බීලා දරුවා මිය ඇදිලා යයි.

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ එහෙම කරන්න බැහැ.මට කියලා ඉන්නේ ඔච්චරයි මිනිහත් හිරේ.මන් කොල්ලව හොද කර ගන්න ගුරුණ්නාන්සේ ඕන දෙයක් කරන්නම්.

ගුරා :- හ්ම්...එහෙම තමයි වෙන්න ඕන....ඔය දරුවා අරක්කු එහෙම බීලා තියෙනවද?

උදේනි :- නැහැ ගුරුණ්නාන්සේ.....

ගුරා :- එහෙනම් කෙල්ලේ අද ටිකක් බොමු එහෙනම්....

උදේනි :- හ්ම්....පොඩ්ඩක් විතර එහෙනම් බොමු.....

ගුරා :- කෙල්ලේ මන් ආස විදියට වෙන්න ඇති උබ එන්න ඇත්තේ.....

උදේනි :- ඔවු ගුරුණ්නාන්සේ මට සන්ද්‍යා අක්කා කිව්වා ගුරුණ්නාන්සේ ආස දේවල්.....

ගුරා :- ආ ඒකි දන්නවා හොදට මන් ගැන එහෙනම් කෙල්ලේ ගැලෙව්වා නම් ඔය සාරිය .....

උදේනි :- මෙතනද ගුරුණ්නාන්සේ....

ගුරා :- වරෙන් අර එහා පැත්තේ පොඩි කාමරයක් තියෙනවා එතන ඉදන් උබට සාන්තිය කරන්න පුලුවන්.

(ගුරා සහ උදේනි දේවලය ඇතුලේ ඇති කාමරයක් වෙත යයි .එය දකින උදේනි ගැස්සී ගියේය.එහි වටේට ගැහැණුන්ගේ ජංගි බොඩි එල්ලා තිබුණි)

උදේනි :- අම්මෝ ගුරුණ්නාන්සේ කොහෙන්ද මෙච්චර යට ජංගියි බොඩියි.

ගුරුණ්නාන්සේ :- මේ දේවාලේ පඩුරු වලට ගන්නේ ඕවා තමයි කෙල්ලේ.මෙතන අවුරුදු 16 පොඩි ගැටිස්සියන්ගේ ඉදන් අවුරුදු 50යේ මහා අම්මණ්ඩිලාගේ වෙනකම් තියෙනවා

උදේනි :- ගුරුණ්නාන්සේ එහෙනම් හොදට සාන්තිය කරනවා වගේ නේද?

ගුරුණ්නාන්සේ :- ඒකනේ බන් මාත් උබට එහෙම එන්න කිව්වේ උබේ පැණි අමුඩෙයි(ජංගිය/පෑන්ටිය) බොඩියයි එල්ලන්න පුලුවන් එතකොට .කෝ සුනංගු නොවී ගලවපන්කෝ ඕක

(කාමරයේ පැවතියේ පැදුරක් සහ කොට්ට දෙකක් පමණකි.ගුරා පැදුර බිමට එලා බිම වාඩි විය.උදේනි ගුරාට පිටු පා සාරියේ කටු ගලවා දමා සාරි පොට හැට්ටයෙන් පහතට දමා යට සාය අස්සට රදවා තිබූ සාරිය ගලවා දැමුවේය.)

ගුරා :- කෙල්ලේ මේ පැත්ත හැරිලා ගලවපන්කෝ .

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ මට මොකක්ද වගේ.මන් මේ මිනිහගෙන් පස්සේ පිට මිනිහෙක් ඉස්සරහා හෙලු වෙනවා මයි.

ගුරා :- ඔය ඇත්තමද බන් මන් උබව දැක්කම හිතුවේ බල්ලොත් හුකපු වේසියෙක් කියලා

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ මන් කවදාවත් එහෙම ඉදලා නැහැ.මේකත් මේ කොල්ලව ගොඩ දා ගන්නයි කැමති වුණේ.

ගුරා :- හරි හරි මන් කොල්ලව සනීප කොරලා දෙනවා නේ බන්.ඔන්න ඔය ඇදුම් ටික ලෙහලා ගනින්.

(උදේනි ගුරාට පිටුපා සුදු පැහැති හැට්ටය ගලවා දැමුවේය.ඇගෙහි ඉතුරු වූයේ කලු පැහැති බොඩියත් සුදු යට සායත් යට සායට යටින් ඇදි කොළ පැහැති ජංගියත් පමණකි.)

ගුරා :- ඕකත් ගලවපන් කෙල්ලේ...හත් දොහක් හෝදන්නේ නැතුව ඇදපු බොඩියක් නේද?

උදේනි :- එහෙමයි ගුරුණ්නාන්සේ.....

(උදේනි අත් දෙක පිටුපසට දමා බොඩියේ හක් පන්නා දමා බොඩිය ගලවා දැමුයේය.)

ගුරා :මෙහාට දීපන් ඕක......

(උදේනි එක් අතකින් තන් දෙක වසා ගෙන ගුරාට බොඩිය ලබා දුන්නේය.ගුරා එය අතට ගත්තේ මහත් පෙරේත කමකිනි.එය අතට ගත් ඔහු එය ඉබ ගෙන ඉබ ගෙන ගියේය.බොඩියේ තන් දෙක වැසෙන කප් දෙක දිවෙන් ලෙව කෑවේය.)

ගුරා :- අම්මෝ බන් මේකේ රහා....වල් රස බේරෙනවා.

(ගුරා ඉන් පසු ඒ බොඩිය කුඩා වතුර ජෝගුවකට දැමුවේය.)

ගුරා :- කෝ ......ඉතුරු ටිකත් ගලවපන් වේසියේ....

(උදේනි යටටට ඇද සිටි යට සාය තන් දෙක දක්වා උස්සා යට සාය අස්සට අත් දෙක දමා ජංගිය පහලට ඇද වලලු කරට වැටුණි.ඉන්පසු උදේනි එය එක් අතකට ගෙන අනෙක් කකුල උස්සා කකුලෙන් ජංගිය පන්නා ගෙන ගුරාට දුන්නේය)

ගුරා :- අම්මෝ.....බන් කෙල්ලේ මැණිකක් හම්බුණා වගේ .....

(ගුරා ජංගිය ගෙන මුලු මුහුනේම එය අතුල්ලා ගත්තයෙ.එය ඉමබිමින් ලෙව කෑවේය.ජංගියෙන් චූ සුවත් දාඩිය සුවදත් හුතු කැරි සුවදත් ගුරා රස විදින්නට විය.ජංගියේ කිම්බ ගෑවෙන තැන හොදට ලෙව කෑවේය.ඉන්පසු ඒ ජංගියද අර වතුර ජෝගුවට දැමුවේය.)

ගුරා :- කෙල්ලේ අන්න අර මැටි හැලියට හුජ්ජ කරපන්කෝ....

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ මට ලැජ්ජයි......

ගුරා :- අනේ මල සමයං ලැජ්ජාව පැත්තකට දාලා ඔන්න ඕක කොරහන්.

(උදේනි යට සාය උස්සා මැටි භාජනය උඩ ඇණ තියා වාඩි විය.දකුණතින් දෙපාරක් හුත්තු පිරි මැද්දේය.එක්වරම චරාෂ්......ගා චූ විදින්නට විය.මැටි බදුනෙන් එපිටට හුජ්ජ විදි අතර ඉන්පසු උදේනි එය මැටි බදුනට වැටෙන සේ සකසා ගත්තේය.)

උදේනි :- දැන් හරි නේ ගුරුණ්නාන්සේ.

ගුරා :- නැහැ .දැන් අර කෝප්පෙට උබේ සුලිජ්ජ (හුතු කැරි/ලවු ජූස්) ටිකක් දාපන්.

උදේනි :- ගුරුණ්නාන්සේ එ්ක කරන්නේ කොහොමද ?එහෙම සුලිජ්ජ යන්නේ නැහැ නේ)

ගුරා :- ඇගිලි වලින් අතුල්ලපන් මෑ ඇටේ...ඇගිලි දෙකක් පිත්තම(හුත්ත) ඇතුලට දාලා හුකා ගනින් ඇගිලි වලින් කෙල පොඩ්ඩක් දාලා හොදට පිත්තම කලත්තපන්

(උදේනි ගුරා කියූ පරිදි හුත්ත ඇතුලට ඇගිල්ලත් දමා ඇගිලි ගසන්නට විය .මෑ මල පොඩි කරමින් ස්වං වින්දනය යෙදෙන්නට විය.මේ දෙස බලා ගුරා සරමට උඩින් පයිය මිරිකමින් සිටියේය.)

උදේනි :- ආහ්ග්....ආ.....ආහ්.....ආයි.....ගුරුණ්නාන්සේ.....ආ...ඉන්න බැහැ....ඌයි....

ගුරා :- අන්න හරි කෙල්ලේ අන්න එහෙම කොරහන් හොදට ඇගිලි ගස්ස ගනින් ....

උදේනි :- අනේ බැහැ ගුරුණ්නාන්සේ සුදිය ගලනවා....අහ්ග්....ආ.....ඉන්න බැහැ.

(උදේනි තොල් සපා ගනිමින් ඇගිලි ගසා ගන්නට විය .යටි බඩත් කොර කවමින් හුතු කැරි පිට වන්නට විය.ගුරා එක් වරම කෝප්පයක් ගෙන උදේනිගේ හුත්තට ලං කලේය.කෝප්පය පිරී ඉතිරී යන්නම හුතු කැරි වලින් පිරුණි)

ගුරා :- අම්මෝ බන් කෙල්ලේ උබට ගලපු තරම් අවුරුදු ගානකින් උබට සුදිය ගලලා නැහැ වගේ නේ

උදේනි :- අම්මෝ......සැප ගුරුණ්නාන්සේ.......අවුරුදු 10කින් කරලා නැහැ.....

ගුරා :- ඒක තමා.....දැන් ඔය යට සායත් ගලවලා වරෙන්කෝ මෙහාට

ගුරුණ්නාන්සේ :- මේ බලපන් වේසියේ තොගේ වල් වල් පිත්තම දැකලා මගේ මස් පොල්ල ඉක්ක ගහනවා.මේ බලපන් හුත්ති ලොදත් බේරිලා

උදේනි (හිමාලි සයුරංගි) :- අම්මෝ.....ගුරුණ්නාන්සේ මේකේ ලොකු ...අපේ මිනිහගෙවත් මෙච්චර ලොකු නැහැ.

ගුරා :- මේවා ගෑණුන්ගේ පිත්තම්(හුත්ත) කාපු මස් පොල්ලක් බන් පේනවා නේ කලුවට නහර මතු වෙලා තියෙන ලස්සන.උබ ආසද මේකට

උදේනි :- ආස නැති වුණත් කොහොමත් ගුරුණ්නාන්සේ මගේ හුත්ත ඕකෙන් පලනවා නේ.

ගුරා :- කෙල්ලේ මේක පොඩ්ඩක් උරපන්කෝ.....

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ මන් අපේ මිනිහගේ වත් උරලා නැහැ .මට බැහැ

ගුරා :- උරපන් බන් මේක රහයි.ගෑණු කීයක් නම් මේ පොල්ලේ රහා විදලා තියෙනවද ඇයි අරකි කිව්වේ නැද්ද මේකේ රහා...

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ මට හුරු නැහැ නේ...

ගුරා :- අනේ බන් කෙල්ලේ....අච්චර ලොකු දරුවෙක් ඉන්න අම්මා කෙනෙක් මිනිහෙක්ගේ මස් පොල්ලක් උරණවා දන්නේ නැහැ කියන්නේ අනේ බන් හොද වෙලාවට උබලා මගේ ගාවට ආවේ.ඉදහන් මන් කියලා දෙන්න.

උදේනි :- මම වේසියෙක් නෙවෙයි ගුරුණ්නාන්සේ මේකත් මේ දරුවා නිසා කැමෙත්තෙන් ඉන්නේ.

ගුරා :- හරි හරි නවත්ත ගනින් බන් ඔය නහයෙන් ඇඩිල්ල.මෙන්න මෙතනින් දණ ගහ ගනින්.දැන් මෙන්න මේක අතින් අල්ල ගනින් සැහැල්ලුවට මිට මොලවලා අල්ලපන්.අන්න හරි අන්න එහෙම දැන් ඕක ඉස්සරහට පස්සට කොරහන්

උදේනි :- මෙහෙමද ගුරුණ්නාන්සේ.....

ගුරා :- අන්න හරි එහෙම තමයි.උබ ඉක්මනට වැඩේ ඉගෙන ගත්තා නේ.හෙමීට කෙල්ලේ...ආහ්...ආ...අන්න එහෙම දැන් උබේ කට ඇතුලට ඔබා ගනින් අහ්ග්...ආ...ආයි....අම්මෝ....සැප....

උදේනි :- බ්ලොග්....බ්ලොග්.....බ්ග්...බ්ග්...බ්ල්ග්....බ්..බ්...ල්ග්...ආ..

ගුරා :- අම්මෝ....කෙල්ලේ....ඉන්න බැහැ.....පොඩ්ඩක් ඉදහන් කෙල්ලේ...අරක්කු ටිකක් තොලේ හලා ගන්න.දැන් නම් මදනයා හොදටම ගහලා තියෙන්නේ.කෙල්ලේ අර වීදුරුවට අරක්කු බෝතනේ භාගයක් දැපන් මන් මේ අරක්කු එක්ක කලවම් කරන්න දේවල් හදන කල්.

(ගුරා උදේනිගේ සතියක් පුර එක දිගට නොසොදා ඇදි ජංගිය සහ බොඩිය සේදූ වතුර කොප්පයට උදේනිගේ හුජ්ජත් උදේනිගේ හුතු කැරිත් මිශ්‍ර කර මිශ්‍රයණයක් සාදා එය අරක්කු භාගයක් දැමූ වීදුරුවට ටිකක් වක් කර එයට උදේනිට කෙල ගසන්නට යැයි පවසා එම කෙල,හුජ්ජ,හුතු කැරි අරක්කු මිශ්‍ර පළමු වීදුරුව ආශාවෙන් හිස් කලේය .)

ගුරා :- අම්මෝ බන් ඒක රහා.....අමෘතේ පරාදයි උබටත් ටිකක් දෙන්නද?

උදේනි :- අනේ එපා ගුරුණ්නාන්සේ

ගුරා :- ඉදහන් එහෙනම් උබට හොද තෙලිජ්ජ ටිකක් දෙන්න .
(ඉන්පසු ගුරා උදේනිගේ අරක්කු භාගයක් පිර වූ කෝප්පයට හුජ්ජ කර දුන්නේ)
ඉදා මේක බීපන් එතකොට උබට හොද හැටි ඇවිස්සෙයි....

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ මේකේ ගුරුණ්නාන්සේගේ හුජ්ජ පුරවලා නේද මට නම් එපා.

ගුරා :- අනේ හුත්තියේ හැමිණෙන්නේ නැතුව මේක බීපන්.

(ගුරාගේ පෙරැත්ත නිසාම උදේනි අප්පිරියාවෙන් හුජ්ජ පිර වූ අරක්කු වීදුරුව බීවේය.)කො‍‍හොමද රහයි නේද?ඉදා මෙන්න මේ මස් කෑල්ල කාපන් ඔය අප්පිරියාව යන්න.

උදේනි :- කටෙන් එකයි ගුරුණ්නාන්සෙගේ හුජ්ජ වලින් ඇඹුල් රහයි අරක්කු එක්ක කලවම් වුණාම.

ගුරා :- තෙටත් දැන් සුදිය ඇවිස්සිලානේ වේසි තියෙන්නේ.මෙහාට වරෙන් තොගේ වල් හුත්තට දිව දාන්න.

(ගුරා උදේනිව පහලට ඇද ඇගිල්ලක් හුත්තට එබුවේය.)

උදේනි :- ආයි...ගුරුණ්නාන්සේ රිදෙනවා ..හෙමින්

(ඉන්පසු ගුරා තම මැද ඇගිල්ල සූප්පු කොට සෙමින් උදේනිගේ හුත්තට ඇගිල්ල එබුවේය.එවර උදේනි ඇබරෙන්නට විය.ගුරා ඇගිල්ලෙන් විනාඩි 5ක් පමණ හිකුවේය.හොද හැටි මෝල් වී ඇති උදේනි ගුරාට මෙසේ පැවසීය)

උදේනි :- ගුරුණ්නාන්සේ ඔය මදෑ ඇගිලි ගැහුවා .දිව පොඩ්ඩක් දාන්න.

(ගුරාට අවශ්‍යම දේ එය විය.උදේනිගේ කටින්ම ඇයට අවශ්‍ය දෙය ප්‍රකාශ කර ගැනීමට අවශ්‍ය වීමයි)

ගුරා :- ඉදහන් කෙල්ලේ.....ඩිංගිත්තක්

(ගුරා උදේනිගේ කකුල් පලල් කොට ඔහුගේ බුලත් විට කා ගොරෝසු වූ දිව උදේනිගේ මයිල් පිරුණු හුත්තට දමන්නට විය.සමහර මයිල් ගස් ගුරාට ගිලුණේය.ගුරා දිව දමන රිද්මයට උදේනි පැදුරේ පෙරෙලෙමින් දගලන්නට විය)

උදේනි :-ආයි...ආයි...යි...ආහ්...ආ....ගුරුණ්...නා...න්සේ.....ආයි...ඉන්න බැහැ...ආ....ආම්මෝ....ආ....අනේ ගුරුණ්නාන්සේ.....ආයි....ආයි.....

ගුරා :- අම්මෝ බන් තොගේ පිත්තමේ රස..... චොක්...චොක්.....ක්ක්....චොක්....

උදේනි :- අනේ....ගුරුණ්නාන්සේ......ආයි......අම්මෝ.....ඇති.....ඉන්න බැහැ...ආ....ආහ්ග්....ආ....මගේ සුදිය ගලනවා.....ආයි.....අම්මෝ....ආ...

ගුරා :- උබට ගියාද කෙල්ලේ.....

උදේනි :- ඔවු ගුරුණ්නාන්සේ දෙයියෝ....අම්මෝ....මාර සැප

ගුරා :- එහෙනම් ඉදපිය හුත්ති දැන් තමා දොගේ හුත්ත පලන්න හොදම වෙලාව

උදේනි :- අනේ එපා ගුරුණ්නාන්සේ මට රිදෙනවා....අනේ එපා....ආයි...ආ...ආහ්ග්....ආ...ආ....ආ..... අහ්ග්....ආ...අම්මො....මෝ....ආ...ආ...

ගුරා :- තව හයියෙන් කෑ ගහපන් වේසියේ තොගේ පිත්තම තැරි ගහනවා අද මන්...වල් හුත්ති

උදේනි :- අනේ එ...පා....ආ....ගුරුණ්නාන්සේ.....අනේ රිදෙනවා....ආයි...ආ....

(මේ අතර ගුරුණ්නාන්සේ පැය භාගයක් පමණ හිකුවේය.උදේනිටත් දැන් හොදටම මහන්සිය)

ගුරා :- වල් වේසි .....මට කැරි යන්න ලගයි.....ආ....ආ..

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ.....ඇතුලේ නම් යවන්න එපෝ....මගේ බඩට දරුවෙක් ගහයි ඒක නම් කරන්න එපෝ...අනේ....ගුරුන්නාන්සේ ආයි...ආ....

ගුරා :- එහෙනම් වේසි මගේ පයිය ඉස්සරහා දණ ගහපිය මන් පයිය එලියට ගත්තාම....

උදේනි :- හොදමයි ගුරුණ්නාන්සේ.....

(ගුරා උදේනිගේ හුත්තෙන් පයිය එලියට ගත්තේය)

ගුරා :- ඇරපන් කට හුත්ති....

උදේනි :- අනේ ගුරුණ්නාන්සේ කටේ යවන්න එපා....මන් කවදාවත් කරලා නැහැ ඒක නම් කරන්න බැහැ.

ගුරා :- මේ පේනවා නේ එහා පැත්තේ තියෙන දේ
(ගුරා උල් පිහියක් පෙන්වීය)

ඒක නිසා මැරුම් නොකා කට ඇරපන්

(උදේනි ඇස් දෙක වසා ගෙන කට ඇරියේය.මිනිත්තු කිහිපයක් ගුරා අතේ ගසා උදේනිගේ කටට බඩු ගංගාවක් පිට කලේය.උදේනිට අපිපිරියාවක් මෙන් පැමිණ වමනය කරන්නට සැරසුණේය.එය දුටු ගුරා සැර කලේය)

ගුරා :- තෝ කැරි ටික වමනේ කරන්න නේද හදන්නේ වේසි.ගිලපිය හුකන්නි ඒ ටික.....

(උදේනි අප්පිරියාවෙන් ගුරාගේ කැරි ටික ගිල දැමුවේය)

ගුරුණ්නාන්සේ(ශබ්දයෙන්) :- ඕ....ඕ...ඕ...වර වර...ඕඩි වර වර....ආ....
දැන් ඉතින් මේ දරුවගේ අම්මට කිසිදු කරදරයක් නැහැ.දැන් නැගිට්ටනම්.

(ගුරුණ්නාන්සේ හෙමින්)

කෙල්ලේ ඔය ඇදුම් ටික ඇද ගත්තා නම් ,උබේ බොඩියේ ප්‍රමාණය කීයද බන්

උදේනි (හිමාලි සයුරංගි) :- ඇයි ගුරුණ්නාන්සේ ?

ගුරා:- උබේ ඔය ජංගියයි බොඩියයි මට දීපන් .උබ මේ දෙක ඇදපන්.ඊයේ මන් හන්දියේ සයිබු නානගෙන් අරන් ආවේ.උබට හරියයි මේවා.

උදේනි :- ගුරුණ්නාන්සෙගෙත් ආසාව නේ කො මෙහාට දුන්නා නම් .

(උදේනි ගුරා දුන් කහ පැහැති ජංගිය ඇන්දේය.නමුත් ගුරා දුන් කලු පැහැති බොඩිය උදේනිට ප්‍රමාණවත් නොවිය එය 32 ප්‍රමාණයේ බොඩියක් වූ අතර උදේනිගෙ තන් දෙකේ ප්‍රමාණය 34 විය.)

උදේනි :- ගුරුණ්නාන්සේ බොඩිය නම් හිරයි නේ.

ගුරා :- කමක් නැහැ බන් අදට ඕක හිරට ඇදන් ඉදහන් .අනික කොල්ලා වෙනුවෙන් තව සෙත් සාන්තියක් කොරන්න තියෙනවා.

උදේනි :- තවත් තියෙනවද ගුරුණ්නාන්සේ

ගුරා :- ඔවු ....තම භූතයා ඇගෙන් යැව්වා විතරයි.ආයේ ඔය භූතයා ඇගට වැහෙනවා.එතකන් කොල්ලගේ මතු ආරක්ෂාවට දෙයක් කරන්න තියෙනවා.

(ගුරා දේවාල කුටියෙන් එලියට පැමිණියේය තවමත් මිදුලේ සිහිසුන්ව වැතිර සිටින කුමාර වෙතටය.ඉන් සුලු මෙහොතකට පසු උදේනි ද පිළිවෙලට සාරිය ඇද ඒ දෙසට පැමිණියේය.)

ගුරා :- කෝ මේ ආතුරයත් එක්ක ආව අනෙක් කාණ්ඩේ මෙහාට ආවනම්.

සන්ද්‍යා (ෆර්නි රෝෂිනී) :- මේ එනවා ගුරුණ්නාන්සේ.....

ගුරා :- කෝ දරුවගේ අම්මත් මෙහාට ආවනම්.

උදේනි :- ගුරුණ්නාන්සේ....

ගුරා :- දැන් මේකයි කරන්න තියෙන්නේ මන් දැන් දරුවගේ සිහිය ගන්නවා.ඊට පස්සේ දරුවගේ අම්මට තමයි ඉතුරු වැඩ කටයුතු තියෙන්නේ.

උදේනි :- ඒ මොකක්ද ගුරුණ්නාන්සේ මන් කරන්න ඕන.

ගුරා :- මුලින්ම මේ දැරිවිට කරන්න තියෙන්නේ පුතාව අන්න අර ලන්ද කිට්ටුව තියෙන ලිද ගාවට එක්ක යන්න.ඊට පස්සේ මුලින්ම දරුවගේ අම්මා ඔය සුදු සාරිය ගලවලා හැට්ටෙයි යට සායයි යට ඇදුම් ගලවන්නේ නැතිව පුතා ඉස්සරහා වතුර කල 7ක් නාන්නා ඕනේ.

උදේනි :- එච්චරද ගුරුණ්නාන්සේ කරන්න තියෙන්නේ.

ගුරා :- නැහැ ඔය ඇත්තියන්ට මන් ගේන්න කියලා ඇති ගලේ අඹරපු කහ වගයක්.

සන්ද්‍යා :- ඔවු ගුරුණ්නාන්සේ අපි ගෙනවා.මේ තියෙන්නේ

ගුරා :- ආ හොදයි.එහෙනම් ඒ කහ ටික අර වතුර භාජනයට දාලා හොදට දිය කරන්න.සන්ද්‍යා පොඩ්ඩක් උදව් කලා නම්

සන්ද්‍යා :- හොදමයි ගුරුණ්නාන්සේ මන් ඒ වැඩේ කරන්නම්.

ගුරා :- දරුවගේ අම්මා මෙහාට ආවා නම් ,අර වතුර කල 7 නාලා ඇවිත් දරුවගේ මුලු ඇගේම මේ ජීවන් කරපු තෙල ගාන්න ඕන .

උදේනි :- හරි ගුරුණ්නාන්සේ මන් කරන්නම්

ගුරා :- දැන් වෙලාව කීයද ?

සන්ද්‍යා :- ගුරුණ්නාන්සේ 12 ට පහයි.

ගුරා :- හරි හොදම වෙලාව.මන් දරුවව අර ලිද පැත්තට මුණ දාලා අර පුටුවේ වාඩි කරලා මෙන්න මේ මතුරපු වතුර මුහුණට ඉස්සාම දරුවට සිහිය එනවා.ඊට පස්සේ හරියටම 12 වෙච්ච ගමන් දරුවගේ අම්මා අර මන් කිව්ව විදියට හැට්ටෙයි යට සායයි පිටින් වතුර කල 7ක් නාන්න ඕනේ.

උදේනි :- එහෙමයි ගුරුණ්නාන්සේ......

ගුරා :- ඕ....ඕ... ඔඩි වර වර....ඕ....වර වර....ඒෂ්වා....හ්... පුහ්.....
පුතේ දැන් කොහොමද ?ඇගට සනීපයි නේද?

කුමාර :- ඔවු ගුරුණ්නාන්සේ මාමේ හොදට නිදා ගෙන ඇහැරුණා .
ගුරා :- හොදයි හොදයි ....ඔහොම පොඩ්ඩ වෙලාවක් ඉන්න කෝ...

(කුමාරගේ ඇස් එක් වරම ලිද දෙසට දිව ගියේය.සුදු හැට්ටයකින් හා සුදු යට සායකින් සිටින තම මව දැකීමෙන් කුමාරට අමුතු හැගීමක් සිතේ දෝලනය වන්නට විය.මව නාන දෙස බලා සිටි කුමාර දකින්නේ සිහිනයක් දැයි කල්පණා කරන්නට විය.සුදු පැහැති ඇදුමට වතුර වැටීමෙන් එය ඇගට ඇලෙන්නට විය.එයින් උදේනි හැට්ටයට යටින් ඇද සිටි කලු පැහැති බොඩියත් යට සායට යටින් ඇද සිටි කහ පැහැති ජංගියත් හොදින් මතු වී කුමාරට පෙනෙන්නට විය.එය ඇසිපිය නොහෙලා කුමාර බලා සිටියේය.උදේනි නා අවසන් වී තම පුතු සිටිනා තැනට පැමිණියේය)

උදේනි (හිමාලි සයුරංගි) :- ආ පුතා දැන් කොහොමද?

කුමාර :- දැන් නම් ටිකක් හොදයි අම්මේ....අම්මා නෑවද?

උදේනි :- නැහැ පුතේ ...පුතාට තව සාන්තියක් තියෙනවා කිව්වා කරන්න.ඒකට කලින් මට පේවෙන්න කිව්වා.මට පේවෙලා මෙන්න මේ මතුරපු තෙල් ටික පුතාගේ ඇගේ ගාන්න කියලා ගුරුණ්නාන්සේ කිව්වා

කුමාර :- අනේ අම්මේ මට දැන් ගුණයි මට ඕනේ නැහැ ඕවා ගාන්න. අනේ අපි යමු.

උදේනි :- අනේ පුතේ කෑ ගහන්න එපා මෙතන මහා බලගතු තැනක් කට පරිස්සමෙන්

සන්ද්‍යා(ෆර්නි රෝෂිනී) :- ඔවු පුතේ කට පරිස්සමෙන් ගුරුණ්නාන්සෙට එහෙම ඇහුණොත් ඉවරයි.අම්මා මේ හැමදෙයක්ම කරන්නේ පුතා වෙනුවෙන්නේ ඒක නිසා ඉවසලා ඉන්න.

(උදේනි ගුරා මතුරා දුන් තෙල් භාජනයෙන් තෙල් ටිකක් ගෙන උඩුකය නිරුවත් බෙල්ල ,අත් දෙක,පපුව ,කිහිල්ල අවට තෙල් ගාන්නට විය)

ගුරා :- අයියෝ මොකද කරන්නේ ඔහොම නෙවෙයි දරුවට දැනෙන්න ගාන්න. ලතාවකට අන්න හරි

(උදේනි ලතාවකට කුමාර‍‍‍‍‍ගේ ඇගේහි තෙල් ගාන්නට විය.උදේනි තෙල් තවරන විදියටත් තෙත බරිත වූ ඇදුමෙන් පෙනෙන කලු පැහැති බොඩියත් කහ පැහැති ජංගියත් දකින කුමාරගේ පයිය සරමට උඩින් ටෙන්ට් ගසන්නට විය.උදේනි කුමාරගේ බඩෙත් බුරිය වටෙත් තෙල් ගා අත ගාන්නට විය.කුමාර ඇබරෙන්නට විය)

උදේනි :- දගලන්න එපා දරුවෝ ඔහොම ඉන්න.

(ඉන්පසු උදේනි කුමාරගේ කකුල් දෙකේ තෙල් ගන්නට විය කකුලේ දණහිසේ සිට යටි පතුල දක්වා තෙල් ගෑවේය.ඉන්පසු ඇද සිටි සුදු පැහැති සරම කලවා දක්වා උස්සා කලවා වලද තෙල් ගෑවේය.ඒ අසලට පැමිණි ගුරා සරම ඇද සිටින කුමාරව දැක කේනතියෙන් මෙසේ කෑ ගහන්නට විය)

ගුරා :- මම තමුන්ට කිව්වේ මුලු ඇගේම තෙල් ගාන්න කියලා තමුන්ලට මන් කියන විදියට මේ සාත්තු කරන්න බැරිනම් දැන්ම යන එකයි ඇත්තේ.ඔය දරුවගේ සරමත් ගලවලා තෙල් ගානවලා.මුලු ඇගටම තෙල් පත්තියන් වෙන්න ඕනේ නැත්තනම් වැඩක් නැහැ

උදේනි :- පුතේ සරම ගලවන්න

කුමාර :- අනේ අම්මේ ඕනේ නැහැ.....

සන්ද්‍යා :- පුතා කියන දේ කරන්න මුරණ්ඩ් වෙන්න එපා දැක්කා නේ ගුරුණ්නාන්සේ කේන්ති ගියාම.

උදේනි :- ඔවු පුතේ හොද ළමයා වගේ ඕක ගලවන්න කෝ.

(ලැජ්ජාවෙන් කුමාර අනෙක් පසට හැරී සරම ගලවා පැත්තකට දමා අතින් පයිය වසාගෙන සිටියේය.ඉන්පසු උදේනිද අපහසුවෙන් කුමාරගේ පයියෙත් ඇට දෙකෙත් නැතිව අනෙක් හැම තැනම තෙල් තැවරුවේය.පුකේත් පුක් හිලේත් තෙල් ගා අවසන් විය,)

උදේනි :- (සෙමින්) පුතේ ඕකෙත් ගාමු නැත්තනම් ඒකත් ඔයාට බලපාන්න පුලුවන්

කුමාර :- මුකුත් වෙන්නේ නැහැ අම්මේ ඒකේ ගාන්න ඕනේ නැහැ.

උදේනි :- පුතේ හිතුවක්කාර වෙන්න එපා.එහෙම වුණොත් ගුරුණ්නාන්සේ මොනවා හරි කරයි.කලබල කරන්නේ නැතුව ඉන්න මන් තෙල් ටික ගානකම්.

කුමාර :- අනේ එපා අම්මේ....අනේ....

(අකමැත්තෙන් කුමාර තම අත ලිහිල් කලේය.මෙතෙක් වෙලා සගවා ගෙන සිට කුමාරගේ කෙලින් වු අගල් 7ක් පමණ දික් වු කලු පැහැති පයිය එක්වරම රබර් පයියක් මෙන් කෙලින් වී වැණෙන්නට විය .එය දුටු උදේනිත් සන්ද්‍යාටත් අහ්ග් ගා කියවිණ.උදේනි එක් අතකින් තම කට වසා ගත්තේ පුදුමය නිසාවෙනි.සන්ද්‍යාද පුදුමයෙන් බලා සිටියේය)

සන්ද්‍යා :- (සිනා සෙමින්) නංගියේ ඕක නිසා වෙන්න ඇති මෙච්චර වෙලා ඇබරි ඇබරි හිටියේ.වයසින් පොඩි වුණාට අනිත් ඒවා නම් පොඩි නැහැ නේ බන්.

උදේනි :- ඔවු ඔවු අක්කේ මෙයාලගේ තාත්තගේ වත් මෙච්චර දිග නැහැ.

කුමාර :- අනේ යන්න අම්මේ යන්න විහිලු කරන්නේ නැතුව.මන් මේ බොහොම අමාරුවෙන් ඉන්නේ.

උදේනි :- හරි හරි කෝ දැන් ඉන්න මේ තෙල් ටික ගානකම් දගලන්නේ නැතුව

(උදේනි ඇට දෙකෙත් හොදට මසාජ් කරමින් තෙල් ගාන්නට විය.ඉන්පසු පයිය අල්ලා ගත්තේය.මවගේ ඒ අතගැලි වලට අසු වීමෙන් කුමාරට අකුණක් වැදුණා සේ දැණින .උදේනි ලතාවකට කුමාරගේ පයියේ තෙල් ගාන්නට විය.උදේනි කුමාරට අතේ නොගස්සවා අතේ ගස්සවන්නට විය.වැඩි වේලාවක් උදේනිට කුමාරගේ පයියේ තෙල් ගාන්නට නොහැකි විය.උදේනිගේ තෙල් සාත්තුව නිසා කුමාරට විනාඩි දෙන් බඩු ගියේය.එය දුටු සන්ද්‍යාටත් උදේනිටත් සිනහා ගියේය.)

සන්ද්‍යා :- දැන් ඉතින් මුලු ඇගේම තෙල් ගෑවා නේ....

උදේනි :- ඔවු අක්කේ දැන් හරි....

සන්ද්‍යා :- කොල්ලට පොඩ්ඩ වෙලාවක් ඔහොම ඉන්න කියලා ඇගට තෙල් වල බලේ වදිනකම් උබ පොඩ්ඩක් මෙහාට වරෙන්කෝ

උදේනි :- අක්කේ මොකක්ද කාරණේ...

සන්ද්‍යා :- කාරණේ තමා....අම්මෝ බන් කොල්ලගේ පයියේ ලොකු උබ හොද අතේ පාරක් දුන්නා නේ ඌට

උදේනි :- පොල්ල නම් ලොකුයි අක්කේ ඒත් මන් අතේ ගැස්සුවේ නැහැ.මන් තෙල් ගෑවා විතරයි.

සන්ද්‍යා :- අනේ පලයන් යන්න බොරු නොකියා මන් බලන් හිටියේ උබේ වැඩේ.

උදේනි :-අනේ යන්න අක්කේ යන්න,අක්කා නම් හරි නරකයි ඔක්කොම බලන් ඉදලා .ඇත්තම කියන්න අක්කේ මට කොල්ලගේ පොල්ල දැක්කාම ඉවසුම් නැති වුණා .පියදාසගේ පොල්ලත් නැග්ගාම අගල් 6ක් විතර ඇති.මූගේ මේ පුංචි වයසට අගල් 7 ක් 8ක් මයේ හිතේ මට දැක්ක වෙලාවේ ඉදන් හිතුනේ කටේ දාගෙන උරන්නමයි.ඒත් ඉතින් මොකක්ද වගේ නිසා මන් කොල්ලට හොද අතේ පාරක් දුන්නා .

සන්ද්‍යා :- ඔවු ඔවු උබේ අතේ පාර කොච්චර හොදද කියනවා නම් මන් දැක්කා කොල්ලට විනාඩි දෙකක් ගියේ නැහැ බඩු ගංගාවක් විද්දා මට ඒ බඩු පාර දැක්කාම ලෙව කන්න හිතුනා බන්.

උදේනි :- අනේ අනේ අක්කේ....මේ කොල්ලා තනියම අතන දැන් මදෑ ඔය හිටියා අර කහ වතුරෙන් කොල්ව නාවමු නේ.

සන්ද්‍යා :- ඔවු ඔවු නාවපන් ඉක්මනට නැත්නම් කොල්ලට හොද නැහැ.