නුගේ‍ගොඩට එනකොට රෑ 11ට විතර ඇති. තැනින් තැන හෝටල් වගේ ඒවා ඇරලා තිබුණට අනිත් හැම කඩයක්ම වහලා. පාරේ යන වාහන තිබුණට පාරවල් වල මිනිස්සු අඩුයි. බස් හෝල්ට් වල නම් එකෙක් දෙන්නෙක් හිටියා. කලාතුරකින් තමයි පදිකවේදිකාවෙ මිනිහෙක් ඇවිදගෙන ගියෙ.
ජගත් බයිසිකලේ නැවැත්තුවෙ බස් හෝල්ට් එකකට ටිකක් ඈතින් කඩ පේළියක් ලඟ.
“ටවුන් එක හරි පාලුයිනේ. මම හිතුවෙ දවල් වගේ තියෙයි කියලා. දැන් මොකද කරන්නෙ?”
“කිසි දේකට බය වෙන්න දෙයක් නැහැ. අන්න අතනට වෙලා ඉන්න. මම විනාඩි 15න් එන්නම්.”
“අනේ ජගත් අයියෙ මමත් එන්නද? මම බයිසිකලේ ලඟට වෙලා ඉන්නම්.”
“පිස්සුද බං? එතනට ගියොත් උඹට එන්න වෙන්නෙ හෙළුවෙන්. ඒ නිසා මෙතනට වෙලා ඉන්න. හදිසි උවමනාවක් වුණොත් ෆෝන් එකෙන් මට කෝල් එකක් දෙන්න. හා හා බහින්න බහින්න.”
“අනේ මන්දා.”
සුරේකා අදි මදි කළා.
“බැහැපන් වේසියෙ කිවුවම.”
ජගත් සැර කළා.
ගැස්සුණ සුරේකා බයිසිකලෙන් බැහැලා අතේ ෆෝන් එක විතරක් තියාගෙන පාරේ අයිනේ තිබුණු කඩයක් ඉස්සරහින් හිටගත්තා.
ජගත් සුරේකගෙ හෙල්මට එක අතට අරගෙන බයිසිකලේ පැදගෙන වේගෙන් පිටත් වුණා. සුරේකා ජගත් ගිය පැත්ත බලාගෙන හිටියා.
සුරේක තනි වුණා. සීතල හුළං සුරේකගෙ නිරුවත් කකුල් වලටයි අත් වලටයි වදිනවා. යන්තම් ඇඟ වැහෙන ටී ෂර්ට් එකෙන් පපුවත් පිටත් අත් යටත් වැහිලා නැති නිසා තවත් සීතලයි. අර තුනී හීනි ජංගිය හුත්ත උඩට හිර වෙලා එතන නලියනවා. තමන්ගෙ තන් දෙක යට කොන්ඩම් 4ක් තියෙන බව මතක් වෙලා සුරේකට තමන් ගැන ලැජ්ජාවක් ඇති වුණා.
ඒත් සුරේකට වෙනදට නැති රති ගායක් දැන් දැනෙනවා. ගෑනිගෙ තන් දෙකයි හුත්තයි නලියනවා. කකියනවා. කසනවා. සුරේකා කකුල් දෙක එකට එක ලං කරගෙන තද කරගත්තා. එතකොට ඒ මැද්දෙන් ජූස් ටිකක් මිරිකිලා එළියට එන බව එයාට දැනුනා. ඉක්මනට ජගත් එක්ක ගෙදර ගිහින් ආයිත් පාරක් ජගත්ගෙ ජව සම්පන්න ඇඟට යට වෙලා තමාගෙ හුත්තත් තන් දෙකත් ඇඟත් තලාගන්න නෙඉවසිල්ලෙන් තමයි සුරේකා හිටියෙ.
මේ අතර පාරෙ ගිය ත්‍රී වීල් එකක් සුරේකව දැකලා නැවැත්තුවා. සුරේකා ඉන්න තැනට හොඳ ගානට ලයිට් එලිය වැටිලා තිබුණ නිසා ගෑනිගෙ සීගිරි ලලනාවන්ගෙ වගේ ලස්සනට තියෙන තන් දෙක නියම හැඩේටම පාරෙ යන අයට ලස්සනට පේනවා. ත්‍රී වීල් කාරයත් නැවතුණේ ඒ නිසයි.
“නංගි යනවද?”
පොර ඔලුව දාලා ඇහුවා.
“නැහැ. මම කෙනෙක් එනකල් ඉන්නෙ.”
සුරේකා තිගැස්සිලා කිවුවා.
“ඇයි අපි කළුද? “
පොර ඔලොක්කුවට වගේ ඇහුවා.
සුරේකා බිම බලාගත්තා.
“අලුත් නිසාද ගණන්? පස්සෙ බලමුකෝ.”
කී ත්‍රී වීල් කරුවා පිටත්ව ගියේ සුරේකගෙ තන් දෙක දිහා කන්න වගේ බලාගෙන.
තවත් ටික වෙලාවකින් එතනින් ගිය කාර් එකක් සුරේකව පහු කරගෙන ගිහින් ආයිත් රිවස් කරලා සුරේකා ඉස්සරහින් නැවැත්තුවා. ඒකෙ වීදුරුව පාත් වුනා.
ඒකෙ හිටියෙ වයස අවුරුදු 45ක විතර මිනිහෙක්.
සුරේකා හිතුවෙ අඳුරන කෙනෙක්වත්ද කියලා. ඒ නිසා එබිලා ඇතුල බැලුවා. එතකොට සුරේකගෙ ලස්සන ලොකු රවුම් තන් දෙක අර මනුස්සයට හොඳට පේනවා. කානුව හරහා බ්රා එකේ යට කොටසත් පේන්න ඇති. කාර් එකේ පොරගෙ ඇස් නිලංකාර වෙලා ගියා.
පොර ඇහෙන් ඉඟි කරලා මනමාල පෙනුමක් දාලා සුරේකට කාර් එකට නගින්න කිවුවා.
සුරේකා පස්සට වෙලා අහක බලා ගත්තා.
පොර කාර් එකේ වීදුරුව අස්සෙන් එබිලා සුරේකගෙ මූණ දිහයි තන් දෙක දිහයි බලාගෙන ටික වෙලාවක් හිටියා. ඒත් සුරේකගෙන් කිසි ප්‍රතිචාරයක් නැති තැන කේන්තියෙන්
“ෆකින් බිච් “
කියාගෙන යන්න ගියා. සුරේකට ඒක අහලා ලැජ්ජා හිතුණා. ඒත් අර මිනිහා තමන්ගෙ පපුව දිහා කන්න වගේ ආසාවෙන් බලා ඉන්න වෙලාවෙ සුරේකට ඇති වුණේ අමුතු ආඩම්බරයක්. තමන්ගෙ ලොකු තන් දෙක ලස්සන බවත් ඒවට මිනිස්සු ආසා කරන බවත් සුරේකා ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ ඉඳන් දැනන් හිටියා. සුරේකගෙ තිබුණ ඒ විශේෂත්වය නිසා සුරේකව සෑහෙන්න ගමේත් ඉස්කෝලෙත් ටියුෂන් පන්ති වලත් කැම්පස් එකෙත් කොල්ලන් අතර ප්‍රසිද්ධ වුණා. සමහර කෙල්ලොනම් ඊ‍රිසියා කළා. ඒවා කොයි තරම් ලොකු වුණත් බර වුණත් තාම එල්ලා වැටෙන්නෙ නැහැ. සීගිරි ලලනාවන්ගෙ වගේ ඉස්සරහට නෙරලා තියෙනවා.
අර මනුස්සයා බලන් ඉන්න වෙලාවෙ සුරේකගෙ තන පුඩු වල කැසිල්ල තවත් වැඩි වුණා. ගෑනිට හිතුණෙම අත තියලා තන පුඩු දෙක මිරිකලා දාලා ඒ කැසිල්ලට සහනයක් ලබා දෙන්න. ඒත් ඉවසගෙන හිටියා. පොරගෙ ඇස් වලට පිච්චි පිච්චි තිබුණ තන් දෙක පොරගෙන් නිදහස් වුණ ගමන් සුරේකා කළේ ඒවා හරහා අත් දෙක බැඳගෙන තන පුඩු දෙක තද වෙන විදිහට අත් දෙක ටිකක් එහා මෙහා කරලා ඒ අසහනෙන් මිදුන එකයි.
මේ විදිහට කිහිප දෙනෙක්ම සුරේකා ගණිකාවක් කියලා හිතාගෙන සුරේකගෙ සේවය ලබාගන්න උත්සාහ කළා. පැය භාගයකට විතර පස්සෙ තමයි ජගත් ආවෙ. ජගත් ආව ගමන් සුරේකා බයිසිකලේට නගින ගමන් තමන්ට සිද්ධ වුණ දේවල් වැල වගේ කියාගෙන කියාගෙන ගියා.
“දැන් ඔයාට ඕනෙ ඉක්මනටම හුකාගන්න නේද?”
ජගත් ඇහුවා.
“ඔවු අනේ… “
සුරේකා බොරු කියලා පාඩමක් ඉගෙන ගෙන තියෙන නිසා ඇත්තම කිවුවා.
“නියම වේසි.”
කී ජගත් එතනම අතුරු පාරක බයිසිකලේ නවත්තලා සුරේකත් එක්ක බැස්සා.
ඒ අස්සෙ ජගත් කාටද කෝල් එකක් ගත්තා.
“මොකද වෙන්නෙ. බඩු රෙඩි.”
“….”
“තව පැය භාගයක් යනවද? හා හරි… එහෙනම්.”
ජගත් ෆෝන් එක තිබ්බා.
පස්සෙ බයිසිකලේ අයිනකින් තියලා ලොක් කරලා සුරේකගෙ අත අල්ලගෙන පාර පැනලා එක බිල්ඩිමක් පැත්තට ගියා. සුරේකත් ජගත් පස්සෙන් ගියා.
“දැන් ඉඳන් ඔයා වේස ගෑනියෙක් හරිද? කවුරු ඇහුවත් කියන්නෙ එහෙමයි. “
ජගත් සැරෙන් වගේ කිවුවා.
“අනේයියා! ඒ මොකටද? අපි ගෙදර යමුකො.”
සුරේකා මේ සිද්ද වෙන දේ තේරුම් ගන්න බැරුව කිව්වා.
“වේසියෙ, මම උඹව මේ එක්කගෙන යන්නෙ කෙහෙ හරි අස්සකට ගිහිල්ලා හුකන්න තමයි. “
“ඉතින් ගෙදර ගිහින් කරමුකෝ.”
“වේසියෙ, මම කියන විදිහට වැඩ කරපන්.”
දෙන්නා අර බිල්ඩිම ලඟට ගියා. එතකොටම ඒක ඇතුලෙ ඉඳන් සිකියුරිටි කාරයෙක් එළියට ආවා. අවුරුදු 50ක් විතර වයස අංකල් කෙනෙක්. සුරේකව එළියෙන් නවත්තපු ජගත් ඉස්සරහට ගිහින්
“අයියෙ? අපිට පොඩි සපෝට් එකක් දෙන්නෙකො. දන්නවනේ. විනාඩි 10න් යනවා. “
ජගත් ඇසක් ගසා සිකිරුටිට කිවුවා.
සිකුරුටි
“පිස්සු කතා කරන්නෙපා අයිසෙ. මගෙ ජොබ් එකත් ගහලා යයි. අනික හැම තැනම කැමරා හයි කරලා තියෙන්නෙ.”
කියලා සැරෙන් වගේ කිවුවා.
“එහෙම කියන්න එපා අයියෙ. අපිව ටිකක් තේරුම් ගන්නකො.”
කී ජගත් සුරේකව අතින් ඇදගෙන සිකුරුටි ඉස්සරහට ගෙනාවා. සුරේකව දැක්ක ගමන් සිකුරුටි කාරයා ගල් ගැහිලා මෝල් වෙලා ගියා. පොර හිතුවෙ වයසක ලොන්ත පූස් ගොනෙක් වෙන්නැති කියලා. ඒත් පැණි බේරෙන සෙක්ස් කඳක් වගේ හිටි සුරේකව දැක්ක ගමන් පොරගෙ සැරත් බාල වුණා.
ඒ අවසරයෙන් ජගත්
“අයියෙ. මම ඔයාට රුපියල් 100ක් දෙන්නම් විනාඩි 10ට. කාටවත් කිසි කරදරයක් නැහැ. කොන්ඩම් එකක්වත් බිම දාන්නෙ නැතිව අරගෙන යන්නම්.”
“අනේ මන්ද හලෝ. තමුසෙලට උදවු කරන්න ගිහින් මමත් අමාරුවෙ වැටෙනවා. අනික කැමරා වලට වැටෙන්නෙ නැති තැන් නැහැ.”
“අර පඩිපෙළ උඩ විනාඩි 10ක් ඉන්න දෙන්න. කී ජගත් රුපියල් 100ක් අරගෙන සිකුරුටි අතට දුන්නා.”
වැලේ වැල් නැතිව හිටි සිකුරුටි කාරයත් අතට ලැබුන රුපියල් සීය වගේම මේ වගේ සෙක්ස් කඳක් දැකගන්න
ලැබුණ එක ගැන සතුටින් ඒත් අකමැත්තෙන් වගේ
“හරි එහෙනම් විනාඩි 10න් යන්න ඕනෙ. නැත්නම් මම පොලිසියට කතා කරනවා. හරිද? “
“අයියනම් දෙයියෙක්”
කී ජගත් සුරේකව අතින් ඇදගෙන එතන තිබුණ පඩිපෙළ නැගගෙන ගියා. පඩිපෙළ මැදදෙන් හැරෙනවා. ජගත් සුරේකව එතනින් නවත්තගෙන සුරේකව බදාගෙන අතගාන ගමන් හොරැහින් සිකුරුටි කාරයා ඉන්න පැත්ත බැලුවා.
පොර හොර ගල් අහුල අහුල පඩිපෙළ යටට වෙලා අත් වැට අස්සෙන් බලන් ඉන්න බව ජගත්ටත් සුරේකටත් පෙනුනා. සුරේකා හිටියෙ කොහෙමත් මෝල් වෙලා. ඒ නිසා ජගත් තමන්ගෙ තට්ටං මිරිකද්දිත් තන් මිරිකද්දිත් ගෑනිට කෙඳිරිගෑවුණා.
ජගත් එකපාරටම සුරේකගෙ ටී ෂර්ට් එක ගලවලා දැම්මා. සුරේකා එක පාරටම කලබල වෙලා අත් දෙකෙන් බ්රා එකෙන් උඩ කොටස වහගත්තා. දවල්ට දෙනෝ දහක් යන පාරක් පෙනෙන තෙක්මානෙ තමන් උඩුකයට බ්රා එක විතරක් ඇඳගෙන ඉන්න එක ගැන මතක් වෙලා සුරේකව හිරිවැටිලා ගියා. ඒ වගේම සුරේකගෙ වටකුරු රවුම් උස්වුණ තන් දෙක දැකපු සිකුරුටි කාරයා මෝල් වෙලා දරාගන්න බැරුව තමන්ගෙ පයිය අතින් අල්ලනු පෙනුනා.
ඊලඟට ජගත් කළ දෙයින් පොරට බඩු යන්න වගේ ආවා.
ජගත් සුරේකව ඉනෙන් නවලා උඩ පඩියකින් අත් දෙක තියාගන්න දීලා පස්සට නෙරලා උස් වුණ පුක පේන්න සාය උස්සලා සුරේකගෙ බඩ වටේ වළල්ලක් වගේ දැම්මා. දැන් සුරේකගෙ තුනී හීනි පෑන්ටියෙන් යන්තම් වැහුණ තට්ටං දෙක ෆුල් ඩිස්ප්ලේ.
සු‍රේකාගෙ කටින්
“අනේයියා!”
කියවුනෙත් අතකින් තට්ටං දෙක වහගන්න උත්සාහ කළෙත් හිතා මතාම නෙවෙයි. ඉබේටම වගේ.
ජගත් සුරේකගෙ තට්ටං දෙක මිරිකලා පෑන්ටිය උඩින් හුත්ත උඩ සිට පුක ලඟට එනකල් අතින් ඇතිල්ලුවා. සුරේකට කෙඳිරි නොගා ඉන්න බැරි වුණා. රෝස පාට පෑන්ටියෙන් යන්තම් වැහිලා තියෙන් හිල් දෙක ඇරුණම අනිත් හැම දේම සරාගී විදිහට සිකිරුටි කාරයට පේනවා.
ඊලඟට ජගත් කළේ සුරේකගෙ පෑන්ටිය පැත්තකට ඇදලා හුත්ත මතු කරගත්ත එකයි. ඒක දැකපු සිකිරුටි කාරයාගෙ අත කටට ගියේ තමන්ගෙ කෑ ගැහිල්ල නවත්තගන්න වගේ.
ජගත්ගෙ කලිසමේ සිප් එක අස්සෙන් පයිය එළියට ආවා. එතකල් හුත්ත සෙවල බේරි බේරි ෆුල් ඩිස්ප්ලේ එකේ. ජගත් සුරේකගෙ පුක පිටිපස්සෙන් සෙට් වෙලා පයිය හුත්ත ඇතුලට වේගෙන් බැස්සුවා. සුරේකා
“ආය්යාහ්…..”
කියලා කෙඳිරි ගෑවා.
ජගත් වෙනදා වගේ ගැහුවෙ නැහැ. එකක් පස්සට අරගෙන වේගෙන ඉස්සරහට ගේන එක තමයි කළේ. ඒ එන පාර වේගෙන සුරේකගෙ තට්ටං වල වදිනවා. හරි සද්දයි.
ඒ වදිද්දි සුරේකත්
“හ්ම්හ්…”
කියලා කෑ ගහනවා. වයසක සික්කා බලන් ඉන්න බව දකින කොට සුරේකගෙ ගාය වැඩි වෙනවා. සුරේකගෙ ඇඟ හා වැඩ නිසා පොර දැන් අසහනෙන් ඉන්න බව මතක් වෙනකොට සුරේකගෙ ඇඟ පුරා කරන්ට් එකක් දිවුවා වගේ වුණා. ගෑනිගෙ කෙඳිරිය කෑ ගැහිල්ලක් වගේ වුණා. අජිත්ගෙ යටි බඩ සුරේකගෙ තට්ටං වල වදින තකස් තකස් සද්දෙත් වැඩි වුණා.
පාරේ යන අයටත් ඇහෙයි කියලා සික්කා බය වුණා. පොර ඉක්මනට පඩිපෙළ නැගගෙන ජගතුයි සුරේකයි හුකන තැනට ආවා. පොර ආව ගමන් ජගත් පයිය එළියට අරගෙන එහෙම්මම සික්කා දිහාවට හැරුණා. සුරේකා තමන්ගෙ ඇරිලා තියෙන හුත්ත අතින් වහගෙන කෙලින් වෙලා පැත්තට හැරණා. ගෑනි හිටියෙ හරිම අසහනෙන්. සුරතාන්තෙකට කිට්ටු වේලයි හිටියෙ. ඒ නිසා ඒක කරගන්න බැරි වෙන විදිහට හිකිල්ල නැවතුන එක ගැන ගෑනිට හරි අප්සට්.
වේගෙන් හුස්ම ගන්න නිසා සුරේකගෙ තන් දෙකේ බ්රා එකෙන් එලියට පැනලා තියෙන් කොටස් පිම්බි පිම්බි ඇකිලෙනවා. සුරේකගෙ පැහැපත් කකුල් දෙකත් හුත්ත උඩ මවිල් ටිකත් හුත්තෙ දෙපැත්තත් දිහා සික්කා කන්න වගේ බලන් ඉන්නවා. ඒ අස්සෙ ජගත්ගෙ සෙවල බේරෙන පයියත් තියෙනවා.
“මේ… මේක හරියන්නෙ නැහැ. මෙන්න මේ රුපියල් 100ත් අරගෙන මෙතනින් යනවා. පාරෙ යන කවුරුහරි සද්දෙ ඇහිලා ආවෙත් මාත් ගස්.”
ජගත් කිසි කතාවක් නැතිව පඩි 2ක් පහලට ඇවිත් රුපියල් 100 අරගෙන දාගත්තෙ පයිය වන වන.
සුරේකා ඉක්මනට ගුලි වෙලා තිබුණ සාය දිගඇරලා පහලට දාගත්තා. බිම තිබුණ අත් කොට ටී ෂර්ට් එක අරගෙන ඇඳගත්තා. ඇඳුමින් යන්තම් වැහිලා යන ලස්සන තන් දෙක දිහා සික්කා බලන් හිටියෙ දුකෙන්. පොරගෙ පයිය තාම නැගලා තියෙන හැටි සුරේකත් දැක්කා.
“තමුසෙ මහ අමන පොරක් ඕයි.”
කියාගෙන ජගත් ගියේ තමන්ගෙ නැගපු පයිය අමාරුවෙන් ඇතුලට දාගන්න ගමන්.
සුරේකත් ජගත් පස්සෙන් ගියා.
සික්කා දුකෙන් බලන් හිටියා. සල්ලිත් නැහැ. අර සෙක්ස් කඳ දිහා බලන්නත් නැහැ. ඒත් රස්සාව බේරුනානේ කියලා පොර හිත හදාගන්න ඇති.
ජගත් ආයිත් කෝල් එකක් ගත්තා. මොනවාදෝ කතා කළා.
ජගත් සුරේක ඉස්සරහින් යනවා. සුරේකා ඉක්මන් ගමනින් පස්සෙන් යනවා. පාරේ මිනිහෙක් දෙන්නක් පහු වුණා. උන් ඉක්මන් ගමනින් යන සුරේකගෙ ගැස්සෙන පැද්දෙන තන් දෙක දිහා බලාගෙනමයි ගියෙ.
ජගත් ගියේ දවල් කාලෙ දෙනෝ දහක් ගැවසෙන ප්‍රසිද්ධ තැනකට. මම ඒකෙ නම කියන්නෙ නැහැ. රෑට ඒ හරිය පාලුයි. කවුරුත් නැහැ. ඒකෙත් සික්කා හිටියා. පොරත් වයස අවුරුදු 50ක විතර පොරක්.
“අයියෙ, අපිට අන්න අර හරියෙ විනාඩි 10ක් ඉන්න දෙන්න. දන්නවනෙ
? කියා ඇහැකුත් ගහමින් ජගත් කිවුවා.”
සික්කා ජගත් දිහා වගේම සුරේකා දිහාත් කන්න වගේ බැලුවා.
“පිස්සු කතා කරන්නැතිව යනව හලෝ යන්න. ඕවට ඔය රූම් එකකට යනවකො.”
“රූම් වලට යන්න සල්ලි නැහැ අයියෙ. මම ඔයාට රුපියල් 100ක් දෙන්නම්. අපි විනාඩි 10කි හිටියම මොකද ඔය බිම ගෙවෙනවද? යනකොට කොන්ඩම් එකක්වත් බිම නොදා යන්නම්. මනුස්ස කමට සලකන්නකො.”
සික්කා රුපියල් 100 වගේම සුරේකගෙ සෙක්සි ඇඟ දිහා බල බලා තීරණයක් ගන්න බැරුව කල්පනා කළා.
“බැහැ බැහැ. තව ටිකකින් මෙතනට ලොග් පොතේ අස්සන් කරන්න පොලිසියෙන් දෙන්නෙක් එනවා. එතකොට දැක්කොත් මමත් ගස්. උඹලත් හිරේ.”
“කිසි දේකට බය වෙන්න එපා. මම මේ පොලිසියෙ අය හොඳට අඳුරනවා. අනික අපි අර පැත්තෙනෙ ඉන්නෙ. අපි ඉන්න අස්සෙ පොලිසියෙන් ආවොත් අපි සද්ද නොකර හැංගිලා ඉන්නම් උන් යනකල්. මම තව රුපියල් 50ක් දෙන්නම්. “
සික්කා ආයිත් සුරේකගෙ කොමඩු ගෙඩි දෙකක් වගේ ඉස්සිලා රවුමට තියෙන තන් දෙක දිහා බලලා
“හරි හරි.. එහෙනම් ඉක්මනට කරන මගුලක් කරගෙන මාව අමාරුවෙ නොදා යනවලා. “
කී සික්කා රුපියල් 150 ගෙන සාක්කුවෙ දාගෙන තමා හිඳ සිටි සිකුරුටි කුටියට ගියා.
“මේ පැත්තෙ නැතිව අර බිල්ඩිම එහාපැත්තට යනවා. “
ඔහු යනගමන් කිවුවා.
ජගත් කලින් වගේම සුරේකව අරගෙන එතන තිබුණ බිල්ඩින් 2ක් අතර තීරයට ගියා. එතන පඩි 4ක පඩි පෙළක් තිබුණා. ජගත් සුරේකව එතන බිත්තියට හේත්තු කරලා ඉඹ ඉඹ තට්ටං දෙක මිරිකන්න ගත්තා. සුරේකත් තමන්ගෙ තන් දෙක ජගත්ගෙ පපුවට තද වෙන විදිහට ජගත්ව බදාගෙන ඇඹරුණා.
බලාපොරොත්තු වුණ විදිහටම සිකුරුටි කාරයා බිල්ඩින් දෙක මැද්දට එබිලා බැලුවා. පොර අඩි 10ක් විතර ඈත ලයිට් එලිය නොවැටෙන තැනකට වෙලා බලන් ඉන්නවා. ජගතුයි සුරේකයි ඉන්න තැනට මද එලියක් වැටෙනවා.
ජගත් මේ පාර සුරේකගෙ සාය ගලවලා බිමටම දැම්මා. පස්සෙ ඒක පඩි පෙළ උඩින් තිබ්බා. තුනී හීනි පෑන්ටියෙන් යන්තම් වැහුණ සුරේකගෙ හුත්ත උඩ තියෙන මවිල් ගුලිය දැන් සිකිරුටිට පේනවා. හුත්ත වටේ ත්‍රිකෝණාකාර කොටස දෙපැත්තත් පේනවා. ඒ වගේම ලස්සන පැහැපත් තට්ටං දෙකත් පේනවා. කිසිම දෙයක් කරන්න කලින් ජගත් ආයිත් සුරේකගෙ ටී ෂර්ට් එකත් ගලවලා පඩිපෙළ උඩින් තිබ්බා. දැන් සුරේකා බ්රා එකයි පෑන්ටියය් විතරයි ඇඳන් ඉන්නෙ.
සික්කට හුස්ම ගන්නත් අමාරු වුණා. වැල ෆිල්ම් එකක් නිලියකට වඩා ගෑනි ලස්සනයි. මේ වගේ තන් දෙකක් කිසිම වැල ෆිල්ම් එකකවත් පොර දැකලා නැහැ. ඒ වගේම අර තුනී පෑන්ටිය කිසි වැඩකට නැති වුණත් මාර සෙක්සි පෙනුමක් තියෙන්නෙ. ඒ ඔක්කොටම වඩා ඇවිස්සිලා ඉන්න සුරේකා ජගත්ව බදාගෙන අත ගගා ඉඹින විදිහ මාර සෙක්සි.
මෙහෙම ඉඹින ගමන් දෙන්න ටික ටික පඩි පෙළෙන් ඈත් වෙලා බිත්තියකට හේත්තු වුණා. ජගත් තමන්ගෙ පයිය එලියට ගත්තා. බිත්තියට හේත්තු කළ සුරේකගෙ එක කකුලක් ජගත් අතින් අල්ලලා උස්සලා හුත්ත පළල් වෙන විදිහට පැත්තකට කළා. ඊට පස්සෙ තමන්ගෙ මෝල්ගහක් වගේ කෙලින් වෙලා තියෙන පයිය හුත්තට ලං කළා. සුරේකා තමන්ගෙ අතින් පෑන්ටිය පැත්තකට ඇද හුත්තෙ කට මතු කළා. පයිය හුත්ත ඇතුලට ලිස්සගෙන බැස්සා.
සුරේකා “ආ..හ්…”
කියලා සනීපෙට ඇස් පියාගෙන සුසුමක් හෙලුවා. මේ සැරේනම් ඉවරයක් වෙනකල්ම හුකන්න ලැබෙයි කියලා ගෑනිට සතුටුයි. ගෑනි ඇස් ඇරලා බැලුවා. සික්කා කරුවලේ ඉඳන් තමාගේ ඇඟ දිහාත් තමන්ගෙ ඉරියවු දිහාත් කන්න වගේ බලන් ඉන්න බව පෙනුනා.
ජගත් කලින් වගේම නවත්ත නවත්ත පතුලටම වදින්න තදින් ගහනවා.
“තකස්”
“හ්ම්හ්…..”
ජගත් ගහන පාරක් ගානෙ සුරේකගෙ තන් දෙකත් එක්ක බ්රා එක ඉස්සරහට විසි වෙනවා. තට්ටං දෙක ගැස්සෙනවා. ගෑනිට කෙඳිරි ගෑවෙනවා. මාර සෙක්සි සීන් එකක්. වැල ෆිල්ම් එකකවත් නැහැ මේතරම් ලස්සනට ගෑනු ඇඟකට ගැස්සෙන්න සැරට වදින් සීන් එකක්.
එක පාරටම සැර ලයිට් එළියක් ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට වැටුණා.
අඳුරෙන් එළියට පැන්න සික්කා
“හැංගියල්ලා. පොලිස් ජීප් එක”
කියාගෙන ගේට්ටුව පැත්තට දිවුවා.
ජගත් සුරේකවත් අරගෙන එහෙම්මම අර බිල්ඩිම පිටිපස්සට ගියා. ඒත් සුරේකගෙ සායයි හැට්ටෙයි තාම පඩිපෙළ උඩ. සුරේකා ඒක ගන්න යන්න හැදුවත් ජගත් සුරේකව ඇදගෙන ගිහින් බිල්ඩිම පිටිපස්සෙ හැංගුණා. දැන් සුරේකා ඉන්නෙ අර ඇබිත්තං ජංගියත් බ්රා එකත් පිටින් තාප්පයකුයි බිල්ඩිමකුයි අතර. සුරේකා කකුල් දෙක මැද්දට අත දමා තමන්ගෙ හුත්ත වැහෙන විදිහට පෑන්ටිය සකස් කරගත්තෙ පාත් වෙලා වාඩි වුණ නිසා ඇරුණ හුත්ත ඇතුලට සතෙක් රිංගයි කියලා බය දැණුන නිසයි. ජගත්ගෙ පයිය තාම එළියෙ. ඒක බහිනකල් ඇතුලට දාගන්න බැහැ. තමන්ගෙ මූන ලඟ තියෙන ඒ දාර පයිය අල්ලන්නත් සූප්පු කරන්නත් හිතුනත් සුරේකා ඉවසගෙන හිටියෙ පොලිස් ජීප් එක යනකල්. ගෑනි හිටියෙ නොඉවසිල්ලෙන්
, සුරතාන්තයක අත ලඟ. හුත්ත නලියනවා. කසනවා.
“මුං යන්නෙත් නැහැ.” සුරේකා දුකෙන් හිතුවා. ජගත් සුරේකගෙ කාමයෙන් මතු වුණ මූණ දිහා බලාගෙන හිටියා.
ඊලඟට සිද්ද වුණ ත්‍රාසජනක සිද්ධිය ඊලඟ කොටසෙන් කියන්නම්.
(අද කතාව පටන් ගනිද්දිම විශේෂ දෙයක් කියන්න ඕනෙ. ඒ තමයි කතාවෙ මේ කොටස මනක්කල්පිත එකක් කියන එක. මේ කොටස සම්බන්ධ කිසිම සිදුවීමක් සත්‍ය නොවේ. ඒවා හුදු සාහිත්‍යයේ කාම රසය විඳීම සඳහා පමණි.)
දැන් සුරේකයි ජගතුයි ගොඩනැගිල්ල පිටිපස්සෙ හැංගිලා ඉන්නවා. සුරේකගෙ බ්රා එකයි හීනි ජංගියයි ඇරුණම කිසිම දෙයක් ඇඟේ නැහැ. ෆෝන් එකත් ජගත්ගෙ සාක්කුවේ. ගෑනි හිටියෙ සුරතාන්තෙට හොඳටම ලං වෙලා නිසා තාම ඉන්නෙ අසහනෙන්. තමන් හැංගිලා ඉන්න තැනින් අඩි 30ක් විතර ඈතින් පොලිස් කාරයන් හා සිකුරිටි කාරයෙක් ඉන්න බව දැන දැනත් සුරේකගෙ මෝල් ගාය බැස්සෙ නැහැ. තාම ගෑනිට හයියෙන් හුස්ම වැටෙන්නෙ ඒ නිසයි. හුත්තයි තන් දෙකයි කසනවා. හුත්ත ඇතුලතින් නලියනවා. ඒ අස්සෙ සීතල හුලං වැදිලා ඇඟ පුරා හිරිගඩු පිපිලා. හුත්තෙන් එක පාරටම ජූස් පාරක් එලියට ගලාගෙන එනවා වගේ සුරේකට දැණුනා. එවේලේ මුලු ඇඟ පුරාම උණුසුමක් ගලාගෙන ගියා. ගෑනි ජගත්ට තුරුලු වුනා.
පොලිස් ජීප් එකෙන් බැහැලා පොලිස් කාරයො දෙන්නෙක් ආවා. එක්කෙනෙක් වයස අවුරුදු 45ක් විතර ඇති. අනිකා වයස අවුරුදු 30ක් විතර ඇති. එයාලා ආවෙ එතන තියෙන කොම්පියුටර ලැබ් එක ඇතුලු අනිත් වටින බඩු තියෙන ගොඩනැගිලි වල ආරක්ෂාව තහවුරු කරලා ලොග් පොතේ අත්සන දාලා යන්න. ඒද හැමදාම 11.30 ට විතර කෙරෙන වැඩක්. ගොඩක් දවස් වලට එන රාළහාමිලා දෙන්නා නැතිව වෙන දෙන්නෙක් අද ඇවිත් හිටියා.
එක්කෙනෙක් දොර අගුලු පරීක්ෂා කරලා බලලා ලොග් පොතේ අත්සන දාන අතර තුර අනෙක් වට පිට එබිකම් කරලා බැලුවා. සුරේකගෙ සායයි ටී ෂර්ට් එකයි කොට පඩිපෙළ උඩ තිබෙන බව දැකපු සික්කා ඒක වැහෙනන වගේ පොලිස් කාරයා ඉස්සරහා හිටගෙන හිටියා. ඒත් වැඩිමල් පොලිස් කාරයා ඒක දැකලා එතනට ඉක්මන් ගමනින් ගියා. සික්කට හීන් දාඩිය දැම්මා.
පොලිස් කාරයා අර ඇඳුම් දෙක අරගෙන ඇවිත් සිකුරිටි කුටිය ලගට වෙලා හොඳට බැලුවා. ඉඹලත් බැලුවා.
“මේව දැන් ගලවලා තියෙන්නෙ. “
පොර අනිත් පොලිස් නිලධාරියට කිවුවා.
“අ අනේ සර්, ඔය කවුරුහරි කු කුපාඩියෙක් ඔතන දාලා යන්න ඇති.”
සික්කා ගොත ගගහා වගේ කිවුවා. පොරට තමන් කළ වැඩේ ගැන දැන් ලොකු පසුතැවිල්ලක් ඇති වෙලා.
“මෙතනින් අනිතිමට ගියේ කවුද?”
“මේකෙ අනිත් වොචර් තමයි සර්. මම වැඩ බාරගන්න ආවම එයා මට ගේට්ටුවෙ යතුර බාර දීලා ගියා.”
“කීයට විතරද?”
“රෑ 9ට සර්.”
“එහෙනම් මේක කොහෙමද මෙතනට ආවෙ?”
“ඒක තමයි සර් මාත් කල්පනා කරන්නෙ.”
“මං ටොයිලට් එකට ගිය වෙලාවෙවත් කවුරුහරි ඕක ඇතුලට විසි කලාද දන්නෙ නැහැ.”
“ඒත් ගේට්ටුවෙන් එළියෙ ඉඳන් කොහෙමද මෙතනට විසි කරන්නෙ. ඒහෙනම් භූමරංගයක් වෙන්න ඕනෙ.”
සික්කා කට උත්තර නැතිව බලන් හිටියා.
“සමන්ත, මට වැඩේ සැකයි. මෙන්න මේක කෝකටත් ජීප් එකට දාලා එනවා.”
වැඩිමල් පොලිස් කාරයා අනිකාට කිව්වා.
“හොඳමයි සිල්වා මහත්තයා.”
කී අනිකා සුරේකගෙ හැට්ටෙයි සායයි අරගෙන ඇඟිලි වලින් අල්ලගෙන ගිහින් ජීප් එකේ පිටිපස්සට දාලා ආවා.
“මට හිතෙන්නෙම මේක අයිති ගෑනි අර හරිය තාම හැංගිලා ඉන්නවා ඇති කියලමයි. තමුසෙ ඔය පැත්තෙන් යනවා. මම මේ පැත්තෙන් එන්නම්. “
සමන්ත ආ පසු සිල්වා කිවුවා.
සික්කට කියන්න දෙයක් නැතිව අහක බලා ගත්තා. පොර දැන් වෙවුලන ගානට ඇවිත්. රස්සාව ගහලා ගියොත් මේ වයසට ආයිත් වෙන රස්සාවක් හොයාගන්න ලේසි නැහැ.
පොලිස් නිලධාරීන් දෙන්නා ගොඩනැගිල්ල දෙපැත්තෙන් ගියා.
මේ දෙබස ඇහුණට පස්සෙ සුරේකගෙ මෝල් අමාරුව කොහෙන් ගියාද නැහැ. ගෑනි බය වෙලා වෙවුලන්න ගත්තා. ජගත් නම් ඒ හැටි ගානක් නැහැ වගේ ඉන්නවා.
“දැන් අපි මොකද කරන්නෙ?”
සුරේකා රහසින් වෙවුල වෙවුල ඇහුවා.
“බය වෙන්න එපා, පොලිසියෙ මම අඳුරන අය ඉන්නවා. කලබල නොවී කියන දෙයක් කරන්න.”
ජගත් එහෙම කියලා කට ගන්න කලින් දෙපැත්තෙන් පොල්සි කාර‍යෝ දෙන්නා මතු වුණා. සිල්වා රාළහාමිගෙ අත තිබූ ටෝච් එලිය කෙලින්ම වැටුණෙ වාඩි වෙලා හිටි සුරේකගෙ ඇඟට.
“දුවන්න එපා. “
කී සමන්ත රාළහාමි ජගත්ගෙ කමිසයෙන් අල්ලගත්තා.
සිල්වා රාළහාමිට සුරේකගෙ අල්ලගන්න තැනක් තිබුනෙ නැති නිසා අතින් අල්ලගත්තා.
පස්සෙ දෙන්නව සිකුරුටි කුටිය ලඟට අරගෙන ආවා. සුරේකා බයෙන් ගැහෙනවා. අඬනවා. ඒ මදිවට තමන්ගෙ අඩ නිරුවත් ඇඟ වහගන්න ක්‍රමයක් නැතිව පොලිස් කාරයා අල්ලගෙන නැති අත අරගෙන හුත්ත උඩින් තියාගෙන ඉන්නවා.
“අනේ අපිට යන්න දෙන්න රාළහාමි. අපිට සමා වෙන්න.”
ගෑනි කිව්වා.
“වේස කමේ ඇවිත් රෑ තිස්සෙ අනවසරෙන් ගොඩනැගිලි අස්සට රිංගලා මෙතන එනවා බබා වෙන්න.”
සිල්වා රාළහාමි සැර වුණා.
අජිත් සද්ද නැහැ. කලබලයකුත් නැහැ. ඒත් සික්කනම් අඩන්න වගේ.
“සමන්ත ඕකව ජීප් එකට දාලා මාංචු දානවා.”
සිල්වා රාළහාම කිව්වා. සමන්ත රාළහාමි ජගත්ව අරගෙන ගේට්ටුවෙන් එළියට ගිහින් ජීප් එකට නග්ගලා ටික වෙලාවකින් ආයිත් ආවා.
සුරේකා අඩ නිරුවතින් සිකුරුටි කුටිය පිටිපස්සෙ හිටගෙන ඉන්නවා. සිල්වා රාළහාමි ගෑනිව අත හැරපු නිසා සුරේකා අනිත් අතින් පපුව මැද්ද වහගෙන හිටියා.
රාළහාමි කෑදර බැල්මෙන් සුරේකගෙ ඇඟ දිහා උඩ ඉඳන් පහලටත් පහල ඉඳන් උඩටත් බැලුවා.
“තමුසෙ බිස්නස් කරන්නෙ කොහෙද? මීට කලින් මේ පැත්තෙදි මාට්ටු වෙලා නැහැ නේද?”
සිල්වා රාළහාම ප්‍රශ්න කරන්න ගත්තා.
“ම.. මම තාම ඉගෙන ගන්නවා.”
සුරේකා ගොත ගගහා උත්තර දෙනවා.
“වේසකමේ මොනවද ගෑනියෙ ඉගෙන ගන්න තියෙන්නෙ?”
“මම එහෙම කෙනෙක් නෙවෙයි රාළහාමි.”
“අනේ වේසියෙ. අපිට අහුවෙන හැම වේසිම ඔය කතාව තමයි කියන්නෙ. ඒ නිසා අපිව මෙතන නලවලා කාලය නාස්ති කරන්න එපා. හෙටත් නිවාඩු නිසා අනිද්දා වෙනකල් රිමාන්ඩ් එකේ තියලා තමයි සඳුදා උසාවි දාන්න වෙන්නෙ.”
“අනේ හ්… රාළහාම් එහෙම කරන්න එපා… අර ජීප් එකේ ඉන්නෙ මගෙ බෝයි ෆ්රෙන්ඩ්.”
“හිහ් හිහ් බෝයි ෆ්රෙන්ඩ්? එහෙනම් උගෙ නම කියපන් බලන්න.”
“ජගත්.”
“මුලු නම. වාසගමත් එක්ක.”
එතකොටයි සුරේකට මතක් වුණේ ජගත්ගෙ වාසගම තමන් නොදන්න බව.
“අනේ මම දන්නෙ නැහැ හ්..”
සුරේකට ඉකි ගැහුණා.
“වේසියෙ බොරු කියලා වැඩක් නැහැ. ඇත්ත කියපන්. එහෙම වුණොත් අපි මොනවා හරි කරන්න බලන්නම්.”
“ඇත්තමයි රාළහාමි.”
“පට්ට වැස්සියෙ, අපිව ඇන්දිල්ල පැත්තකින් තියලා කියපන් උඹේ ලොක්කා කවුද කියලා?”
සුරේකා ගෙන් සද්දයක් නැහැ.
“එහෙනම් ලොක්කියෙක්ද ඉන්නෙ?”
“දැන් උඹව අහු වුනා කියලා කාටද දන්නන්න ඕනෙ? කවුද උඹට ඇප දෙන්නෙ?”
“අනේ හ්…..”
සුරේකා එක දිගට අඬනවා. ගෑනි අඬනකොට තන් දෙක ගැස්සෙනවා. කඳුලු බිංදු මූණ දිගෙ ඇවිත් තන් දෙක උඩට වැටිලා.
“උඹ කොච්චර කල්ද මේ රස්සාවෙ?”
“….”
“උමේ ඇඟ දිහා බලද්දිනම් පේන්නෙ ටිකක් අලුත් වගේ. තාම තුවාල කැලැල් එහෙම නැහැ.”
සිල්වා රාළහාමි සුරේකගෙ පපුවට කිට්ටු වී බලා ආයිත් කලවා දිහා එබී බලා කිවුවා.
“මේ වගේ ලස්සන ඇඟක් තියාගෙන තරුණ කෙල්ලෙක් අපරාදෙනෙ වේස කමේ යන්නෙ. වෙන රස්සාවක් හොයාගන්න තිබුණනනෙ.”
සිල්වා රාළහාමිගෙ කටහඬ සැර බාල වෙලා.
“ඔන්නම් මම උඹට උදවුවක් කරන්නම්.”
“අනේ රාළහාමි වඳින්නම් අපිට යන්න අරින්න.”
“උඹ එක්කෙනෙක්ගෙන් කීයක් ගන්නවද?”
“….”
“කියපන් වේසියෙ? “
සිල්වා රාළහාමි ආයිත් සැර වුණා.
“සිල්වා රාළහාමි, ගාන පිටිපස්සෙ ගහලා තියෙනවා. හිහ් හිහ්”
සුරේකට පිටිපස්සෙන් හිටි සමන්ත රාළහාමි කිවුවා.
“මේ මේකිගෙ තට්ටං දෙකේ ලියලා තියෙන්නෙ.”
“එක පැත්තක හුත්ත 2000/= යි කියලා ලියලා. අනිත් පැත්තෙ පුක 3000/= යි කියලා ලියලා.”
“මොනවා? ලාබයිනේ.”
කී සිල්වා රාළහාමි සුරේකගෙ පිටිපස්සට ගොස් තට්ටං වලට එබිලා බැලුවා. හීනි පෑන්ටිය තට්ටං මැද්දෙන් හීනියට ඇදිලා ගිහින්. දෙපැත්තෙ කලු පෑනකින් අර කිවුව එක ලියලා තිබුණා.
සුරේකට පුදුමයි. රාළහාමිලා බොරු කියන බව හිතපු සුරේකා පිටිපස්සට හැරිලා අමාරුවෙන් බෙල්ල නවලා බැලුවා. මාර සීන් එක. ඇත්තටම එහෙම ලියලා. සුරේකා නිදන් හිටි අතර තමයි ජගත් විහිළුවට ඕක ලියලා ඇත්තෙ.
“මේ වගේ කේස් එකක් ගොඩදාන්න නම් අපිට රුපියල් 5000ක් වත් ඕනෙ. මොකද කියන්නෙ?”
සිල්වා රාළහාමි කිවුවා.
“අනේ රාළහාමි මං ලඟ නම් සල්ලි නැහැ. ජගත් අයියා ගාව සමහර විට ඇති.”
“පිස්සුද යකෝ. කස්ටමර්ලගෙන් සල්ලි ඉල්ලන්න. මේක උඹ ගෙවපන්. සල්ලි බැරිනම් ඒ වටිනකමට වෙන මොනව හරි දීපන්.”
“අනේ රාළහාමි මගෙ ෆෝන් එකනම් තියෙනවා. ඒකත් ජගත් අයියා ලඟ.”
“නෑ. නෑ. උගෙන් අපිට කතාවක් නැහැ. ඌව නම් ලේසියෙන් නිදහස් කරන්න පුලුවන්. උඹව තමයි බැරි.”
“අනේ..හ්.. එහෙම කියන්න එපා රාළහාමි. මම ආයිත් කවදාවත් මෙහෙම දෙයක් කරන්නෙ නැහැ.”
පොලිස් නිලධාරීන් දෙන්නම බක බක ගා සිනා සුනා.
“එහෙම නෙවෙයි. තමුන්ට ලස්සන ඇඟක් තියෙන එකේ, අනිත් වේසියන් වගේ තාම ලොන්ත පූස් වෙලා නැති එකේ, මම කැමතියි ඔය තමන්ගෙ තට්ටමේ ලියලා තියෙන එවුවගෙන් ගාන අය කරගන්න. මොකද කියන්නෙ?”
“අනේ..හ්… රාළහාමි. මම එහෙම කෙනෙක් නෙවෙයි. “
“ආ එහෙමද? එහෙනම් මේ රෑ තමුන් කුඩු බිස්නස් කරනවවද්ද?”
“අනේ නැහැ…”
“නැති වෙන්න බැහැ. ඔය දෙකෙන් එකක් වෙන්නම ඕනෙ. කෝ බලන්න තමුන්ගෙ ඇඳුම් අස්සෙ හංගගෙන ඉන්නවද කියලා බලන්න.”
“අත් උස්සනවා බලන්න.”
සුරේකා අත් දෙක ඉස්සුවා. ගෑනිගෙ ලස්සන රවුම් තන් දෙක ඉස්සිලා බ්රා එක හරහා සෙක්සි විදිහට පෙනුනා. ඒ බ්රා එක ඝණකම නැති එකක් නිසා තන් දෙක යටට ජගත් ඔබපු කොන්ඩම් පැකට් 4 හොඳට ඒ හරහා කැපිලා පෙනුනා.
“මෙන්න මොනවා හරි හංගගෙන ඉන්නවා. ඔහෙම්මම ඉන්නවා බලනකල්.”
“පොලිස් කාන්තාවක් නැතිව බලන්න බැහැ නේද? “
සුරේකා බයෙන් වගේ ඇහුවා.
“ඈ බොල වේස හුත්තියෙ තෝ එනවද අපිට නීතිය කියලා දෙන්න. උඹට ඕනෙ ඔහොම පොලිසියට යන්නද. එහෙනම් ඉතින් නැගපන් හෙලුවෙන්ම යන්න.”
සිල්වා රාළහාමි ගිගිරුවා.
“අනේ මට සමාවෙන්න.”
සුරේකා අහිංසක විදිහට කිවුවා.
“ගලවපන් සමන්ත මේකිගෙ මේ බොඩිය. “
සමන්ත රාළහාමි පිටිපස්සෙන් ඇවිත් සුරේකගෙ බ්රා එකේ බකල් එකෙන් තදින් ඇද්දා. ඒ බකල් එකත් කඩාගෙනම ඒක ඇරුණා. සුරේකා තාම අත් උස්සගෙන. බ්රා එක පිටිපස්සෙන් ගැලවුණ ගමන් මිරිකිලා තිබුණ තන් දෙක නිදහස් වුණා. බ්රා එක බුරුල් වුණා.
සිල්වා රාළහාමි ඒ බ්රා එක උඩට උස්සලා බැලුවා.
එතකොටම අර කොන්ඩම් පැකට් 4 බිමට වැටුණා. එතන ජාති 2කින් 2ක ගානෙ තිබුණෙ.
“හහ් හහ් හා… දැන් උඹ මොකද කියන්නෙ? වේස කමේ යන්න නෙවෙයිනම් මෙච්චර කොපු මොටද? එක එක සයිස් එකෙන් වෙන්නැති. අනේ යකෝ.”
“ගලවලා දාපන් ඔය වේසිගෙ රෙද්ද.”
කී සිල්වා රාළහාමි බ්රා එක වේගෙන් ගැලවී එන විදිහට උස්සලා අත් දෙකෙන් පැන්නුවා.
“අම්මට සිරි.. යකෝ සමන්ත මේක බලපන්කො.”
සුරේකගෙ නිදහසේ වැනෙන ලස්සන රවුම් තන් දෙක දිහා කන්න වගේ බලන් හිටි සිල්වා රාළහාමි කිවුවා. ඒ අහලා සමන්තත් ඉස්සරහින් බැලුවා. පොරට පිස්සු හැදුනා වගේ වුණා. කොහොමත් දෙන්නගෙම ටික ටික මෝල් ගාය වැඩි වෙමින් තමයි තිබුණෙ. මේකෙන් ඒක උපරිමයට නැග්ගා.
“යකෝ මේ වගේ ගෙඩි දෙකක් මේ ඒරියා එකේ කිසිම ගොනෙකුට නැහැ. කිරි එළදෙනක්නෙ.”
සිල්වා රාළහාමිට ඒවා අල්ලන්න නැතිව ඉන්න බැරි වුණා. පොර අත් දෙකෙන් ඒවා දෙකම අල්ලා මිරිකුවා. සුරේකට කෙඳිරියක් පිට වුණා.
“උඹට ළමයි ඉන්නවද? “
“අනේ නැහැ. මම බැඳලා නැහැ. මම ගණිකාවක් නෙවෙයි.”
“එහෙනම් තෝ මේ රෑ මොනවා කරනවද? එහෙනම් පුකේ හරි හුත්තේ හරි කුඩු පැකට් හංගගෙන ඉන්නවද?”
“අනේ නැහැ. “
සුරේකා අත් උස්සගෙනම කිවුවා.
“පළල් කරපන් බලන්න කකුල් දෙක. “
සුරේකා ලැජ්ජාවෙන් කකුල් දෙක ඈත් කළා. තුනී හීනි පෑන්ටිය හරියටම හුත්ත උඩින් ගිහින් තිබුණ නිසා හිල් දෙකම වැහිලා. ඒත් දෙපැත්තම එළියෙ. හුත්ත උඩ මවිල් ගුලියත් එලියෙ. තට්ටං දෙකත් එලියෙ.
“යකෝ… මොකටද මේ රෙදි පටියක් ඇන්දෙ. ඔයිට හොඳයි මුකුත් නැතිව හිටියනම්. බිස්නස් එකටත් ලේසියි.”
“තෝ හුත්ත අස්සෙ කුඩු පැකට් හංගං ඉන්නව නේද?”
“අනේ නැහැ. “
“නැහැ කිව්වට බැහැ. දැන් උඹ නැහැ කිවුව හැම දේම බොරු වෙලානෙ තියෙන්නෙ. මම පරීක්ෂා කරලා බලනවා. අවුලක් නැත්නම් අපිට උඹ ගැන සලකලා බලතැහැකි. නැත්නම් උසාවි තමයි. “
සිල්වා රාළහාම කටින් කෙළ පෙරෙන තරම් කෑදරකමකින් සුරේකගෙ පෑන්ටිය දිහාවට අත එවුවා. සමන්ත රාළහාමිත් ඒක බලාගන්න ඉස්සරහට ආවා.
සිල්වා රාළහාමිගෙ මහත කළ අතේ මැද ඇඟිල්ල සුරේකගෙ පෑන්ටිය ඈත් කරලා හුත්ත උඩට ලං වුණා. එක පාරටම රාළහාමිගෙ ඇඟිල්ල හුත්ත පතුලටම බැස්සා.
සෙවල නෑවිලා නිසා ඒක සුරුස් ගාලා ලිස්සලා ගියා.
සුරේකට කෙඳිරි ගෑවුණා.
“යකෝ මේක මඩ වලක් වගේ තෙතයිනෙ.”
කී සිල්වා රාළහාමි ඇතුලෙ කුඩු පැකටි සොයන ආකාරයට තමන්ගෙ ඇඟිල්ල හුත්ත ඇතුලෙ හැම තැනම යැවුවා. සුරේකා තදින් ඇස් පියාගෙන හිටියෙ වේදනාවට නෙවෙයි. ලැජ්ජාවට.
“හ්ම් .. ඒකෙනම් මුකුත් නැහැ වගේ.”
සිල්වා රාළහාමි ඇඟිල්ල එළියට අරගෙන සෙවල වලින් නැහැවී දිලිසෙන ඇඟිල්ල සමන්තට පෙන්නන ගමන් කිවුවා. පස්සෙ පොර ඒක බිම තිබුණ සුරේකගෙ බ්රා එකෙන්ම පිහදාගත්තා.
සිල්වා රාළහාමිය් සමන්තයි පැත්තකට වෙලා ටික වෙලාවක් රහසින් කතා කළා. ඒ සුරේකගෙ පැණි බේරෙන සෙක්සි ඇඟ ගැන. වැඩියෙන්ම තන් දෙක ගැන. මේ තරම් ලස්සන ලොකු තන් දෙකක් තියෙන තරුණ කෙල්ලෙක් එක්ක කවදාවත් තමන්ට නිදියන්න ලැබෙන එකක් නැහැ කියලා දෙන්නම හිතුවා.
සිල්වා රාළහාමි සුරේකට කිට්ටු වුණා.
“අපි මේ උඹට උදවුවක් කරන්නයි යන්නෙ. අපිට සැපක් දුන්නොත් නිදහස් කරලා අරිනවා. නැත්නම් ඉතින් උසාවි තමයි. ලොකු උන්නැහේටත් යන්න වෙයි මගෙ හිතේ සාක්කි දෙන්න.”
ඒ අසා සික්කා කලබල වුණා.
“අනේ කෙල්ලෙ, මේ රාළහාමිල දෙන්න කියන දෙයක් කරලා මේකෙන් මාවත් ගලවපන්.”
සික්කා බැගෑපත් වුණා.
“උඹේ මේ ලස්සන ඇඟ දැක්කම අපිට දුක හිතුනා. ඒ නිසා තමයි අපි මෙහෙම අවස්තාවක් දුන්නෙ. “
සමන්ත රාළහාමි හිනා වෙවී කිව්වා.
දැන් පිරිමි තුන් දෙනාම තමන්ගෙ නිරුවත් පපුව දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්න බව සුරේකට පෙනුනා. සැරෙන් සැරේ සිල්වා රාළහාමි අතින් ඈත් වෙච්ච තැනින් පේන හුත්තේ තොලක් දිහාත් බලනවා. තුන් දෙනාගෙම කලිසම් ඇතුලෙන් පයියවල් පිම්බිලා තියෙන විදිහත් ගෑනිට පෙනුනා.
“හාද බෑද කියපන් ඉක්මනට. “
සිල්වා රාළහාමි සැර වුනා
“හා.”
සුරේකගෙ කටින් පහත් හඬින් ඒ වචනය පිටවුණේ ඉබේම වගේ.
“අන්න මොලේ ඇති ගෑනියෙක්. “
සිල්වා රාළහාමි සතුටෙන් කිවුවා.
“ලොකු උන්නැහේ, අපිට පොඩි ඇඳක් වගේ නැද්ද තමුසෙගෙ කාමරේ?”
“මට කාමරයක් නැහැ සර්. අර එහා පැත්තෙ දිග බංකුවක් නම් තියෙනවා. ඒත් මෙට්ටයක් නම් නැහැ සර්.”
“මොන මෙට්ටද අයිසෙ? මේ තියෙන්නෙ මෙට්ටයක්. “
සිල්වා රාළහාම් සුරේකව පෙන්නලා කිවුවා. එතකොටයි සුරේකා අත් දෙක පාත දැම්මෙ.
සික්කා තමන් කී බංකුව තියෙන තැන පෙන්නලා දුන්නා. සිල්වා රාළහාමට ඉවසිල්ලක් නැහැ. පොර සුරේකගෙ අතින් ඇදගෙන අනිත් අතින් අර කොන්ඩම් එකක් අරගෙන එතනට ගියා.
බංකුව තියෙන තැන සික්කටයි සමන්ත රාළහාමිටයි පේනවා. ඒ නිසා ඒ දෙන්නට අහක බලාගන්න කියලා සිල්වා රාළහාම සංඥා කළා.
සුරේකගෙ බය නැති වෙලා ගියා. ඒ වෙනුවට ආයිත් මීට පැය කාලකට විතර කලින් තිබුණ මෝල් ගාය ආයිත් අවා. ගෑනිගෙ හුත්තයි තන් දෙකයි ආයිත් පුපුරු ගහන්න ගත්තා. මිනිස්සු තුන් දෙනෙක් තමන්ගෙ ඇ‍ඟෙන් දමනය කරන්න ලැබුණ එක ගැන ගෑනිට එක අතකින් ආඩම්බරයි. ඊටත් වඩා දවල් ඉඳන් තමන්ට දැනෙන කාමුක බව නිවාගන්න ලැබෙන එකට සතුටුයි.
වෙන දවසකනම් මේකට සුරේකගෙ හිත කැමති වෙන්නෙම නැහැ. අඬ අඬා තමයි ඒ වැඩේ කරන්න වෙන්නෙ. ඒත් අද වෙනස්. සුරේකගෙ ඇඟේ හැම තැනක්ම සැප හොයනවා. හුත්තටයි තන් වලටයි තට්ටං වලටයි ඕනෙ හොඳට තැලෙන්න.
සුරේකා බංකුවෙ වාඩි වුණා. හැඩි දැඩි පොලිස් නිලධාරියා තමන් ඉස්සරහා හිටගෙන කලිසම ගලවනවා. සුරේකා ඒ දිහා බලන් ඉන්න බව සුරේකටත් මීටර් වුණේ නැහැ. කලිසම පහතට ගිහින් ජොකා ගෙන් එලියට පැන්න ගමන් සුරේකගෙ මූණට හිනාවක් ආවා. සිල්වා රාළහාම වයස වුණාට පයිය ඒ හැටි නරක නැහැ. ඒක මහතයි. වල්ල ලොකුයි. ටිකක් පහලට බර වෙලා වුණාට කලුවට නහර වැල් පිම්බිලා තේජවන්ත විදිහට තිබුනා. සිල්වා රාළහාමි ලොකු සයිස් එකේ කොන්ඩම් පැකට් එකක් කඩලා තමන්ගෙ පයියට ඇන්දුවා.
ඊට පස්සෙ සුරේකගෙ පැත්තකින් වාඩි වුණ ඔහු සුරේකගෙ තන් දෙක අල්ලාගෙන මිරික මිරික ඉඹින්න ගත්තා. පොර තන පුඩු සූප්පු කළේ නැහැ. සෙල්ලම් බඩු එක්ක සෙල්ලම් කරන පොඩි ළමයෙක් වගේ ඔහු සුරේකගෙ තන් දෙක මිරික මිරික එකට වද්ද වද්ද උඩ දදා ෆන් එකක් ගත්තා. සුරේකත් ආසාවෙන් දීගෙන හිටියෙ කෙඳිරි ගගා. මොකද ඒවා මිරිකද්දි සුරේකට දැනෙන සනීපෙ නිසා. පුපුරු ගසන තන පුඩුත් මිරිකෙනකොට සුරේකගෙ කෙඳිරිය තවත් වැඩි වුනා.
නැගිට්ට සිල්වා රාළහාමි සුරේකව බංකුවෙ පස්සට තල්ලු කළා. ඊට පස්සෙ ජංගිය ඉනපටියෙන් අල්ලලා පහලට ඇදලා කකුල් දෙකෙන් ගලවලා බිමට දැම්මා. දැන් සුරේකා බංකුව උඩ අමු හෙලුවෙන්. ඇඟ බංකුව උඩ උඩුබැල්ලෙන් නිදි. කකුල් දෙක තාම බිම.
සිල්වා රාළහාමි සුරේකගෙ කකුල් දෙක අත් දෙකෙන් අල්ලගෙන උස්සලා අරගෙන දණිස් වලින් නවා සුරේකගෙ මූණ දෙපැත්තෙන් හිටින විදිහට තියාගත්තා. සුරේකා ඉංග්‍රීසි සී අකුරෙ හැඩේට නැවිලා. හුත්තයි පුකයි දෙකම උඩට හැරිලා. හුත්තෙන් එන ජූස් සුවඳ සැරට දැනෙනවා.
“උඹනම් මාර සැප කඳක්”
කී සිල්වා රාළහාමි තමන්ගෙ පයිය සුරේකගෙ හුත්තට තද වෙන විදිහට ඉස්සරහට පාත් වුණා. පයිය මුලින් අහකට ලිස්සලා ගියා. රාළහාමි ආයිත් ඒක අතින් අරගෙන හරි තැනට තියලා සුරේකට ඇඟට බර වුණා. ඒක ලිස්සාගෙන සුරේකගෙ කිම්බ ඇතුලට බැස්සා.
“හ්ම්හ්… “
සුරේකට කෙඳිරි ගෑවුණා. හුත්තෙන් දැනෙමින් තිබුණ අසහනය නැති වෙලා ගියා. කැසිල්ලට පිලිතුර ලැබුණා. සුරේකගෙ නලියන හුත්ත කිලිපොලා ගියා.
සිල්වා රාළහාමි ගහන්න ගත්තා. පොරගෙ මුලු බරම සුරේකගෙ හුත්ත උඩට එනවා.
“අල්ලගනින් කකුල් දෙකෙන්.”
සිල්වා රාළහාම ගහන ගමන් කිවුවා.
සුරේකා තමන්ගෙ කකුල් දෙක අල්ලගත්තා. සිල්වා රාළහාමි සුරේකගෙ තන් දෙකට මාරු වුණා. දැන් සිල්වා රාළහාමිගෙ අත් දෙක සුරේකගෙ තන් දෙකේ. සුරේකගෙ තන් දෙකටත් හුත්තටත් අර උස මහත සිල්වා රාළහාමිගෙ මුලු බරම එනවා. සිල්වා රාළහාමිගෙ පපුවේ හා පයිය උඩ මවිල් තැනින් තැන ඉදිලා. කොන්ඩෙ ඉස්සරහ ටික තට්ටෙ. වයස පාටයි. ඒත් සුරේකට ඒවා ගානක් නැහැ. තමන් මේ හුකන්නෙ තමන්ට වඩා දෙගුණයක් විතර වයස කෙනෙක් එක්ක කියලා ගෑනිට ඒ හැටි ගානක් නැහැ.
සුරේකට තරු පේන්න ගත්තෙ ඊට ටික වෙලාවකට පස්සෙ. ඒ සිල්වා රාළහාමි පොල් මිරිකන විදිහට සුරේකගෙ තන් මිරිකන්න ගත්තම. රාළහාමිගෙ අතේ නියපොතු වලට සුරේකගෙ තන් දෙක හීරෙන්න ගත්තා. රාළහාමි ටික ටික බඩු යන්න ලං වෙන බව සුරේකට තේරුණා. ඒ නිසා පොර එන්න එන්න දරුණු වෙන්න ගත්තා. සුරේකගෙ ඇඟට මුලු බරම වදිද්දි ගෑනිට
“හුප්ප්… “
කියලා කෑ ගැහෙනවා.
තකස් තකස් සද්දෙ වැඩි වුණා. සික්කයි සමන්තයි සැරෙන් සැරේ හැරිලා බැලුවෙ හොරෙන් වගේ. සිල්වා රාළහාමිගෙ දාර පයිය සුරේකගෙ කකුල් දෙක අස්සට ලිස්සගෙන වේගෙන බහින විදිහ දැකලා ඒ දෙන්නගෙම ඇඟ කිලිපොලා ගියා.
එන්න එන්න තන් මිරිකිල්ල වැඩි වුණා. සුරේකට ඒවා සනීපයක් වගේම වේදනාවකුත් ගෙනාවා. ඒ නිසා ගෑනි
“ඌයියාහ්.. අනේහ්…. ඌයි… “
කිය කිය ඇඹරුණා.
ඒත් සිල්වා රාළහාමිට ඒවා ඇහෙන්නෙ නැහැ. පොර උමතුවෙන් වගේ තන් මිරික මිරික, තමන්ට පුලුවන් උපරිම වෙ‍ගෙන් සුරේකගෙ හුත්තට පයියෙන් ගහනවා.
එක පාරටම සිල්වා රාළහාමි සුරේකගෙ තන් වලට අතින් ගහන්න පටන් ගත්තා. කෙනෙකුගෙ කම්මුලට ගහන විදිහට තන් වලට ගහනවා.
“චටාස් “
“ඌයි”
සද්දෙට සික්කයි සමන්තයි ආයිත් හැරිලා බැලුවා.
දෙතුන් පාරකට පස්සෙ වැදුණ පාර දරගන්න බැරුව සුරේකා එක අතකින් කකුල අත හැරලා තනේ අතගාන්න ගත්තා.
ඒ පාර සිල්වා මහත්තයගෙන් සුරේකට වැදුනෙ කම්මුල් පාරක්
“චටාස්”
“අල්ලගනින් වේසියෙ කකුල්”
සුරේකා ඉක්මනට ආයිත් කකුල් දෙක අල්ලගත්තා. ගෑනිගෙ කම්මුල පුපුරු ගහනවා. තන් දෙක දෙපැත්ත රතු වෙලා. ඇඟිලි පාරවල් හිටලා. තන පුඩු වටේ නියපොතු වලට තුවාල වෙලා.
සුරේකටම පුදුමයි ඒ තරම් වේදනාවක් දැනිලත් තමන්ට ඒකෙනුත් ආතල් එකක් ලැබෙන එක ගැන. සිල්වා රාළහාමි කියන කියන දෙයක් කරන වහලියක් වුණ තමන් ඒ වහල් කම කරලා රාළහාමි සතුටු කිරීමෙන් අමුතු ආතල් එකක් ගන්න බව ගෑනිට තේරුනා.
රාළහාමි එන්න එන්න දරුණු වුණා. චටස් පටස් ගාලා සුරේකට අතුල් පාරවල් වැදුණා. මූනටයි තන් වලටයි මාරුවනෙ මාරුවට. ඊටලඟට කොහෙට වදියිද කියලා බයෙන් තමයි සුරේකා හිටියෙ. ඔය අස්සෙ සුරේකගෙ සුරතාන්තෙ ආයිත් ලං වුණා. ගෑනිට දැන් හැම ගැහිල්ලක්ම සනීපයක්.
නලියන හුත්ත හොලව හොලව සුරේකා දීගෙන හිටියා.
එතකොටම සිල්වා රාළහාමිගෙන වැදුන කම්මුල් පාරත් එක්කම සුරේකට සුරතාන්තෙ වෙන්න ගත්තා. ඒ නිසා ඒ කම්මුල් පාර වදිද්දි කලින්ට වඩා වෙනස් විදිහටයි සුරේකා කෑ ගැහුවෙ.
“ආහ්… ආහ්.. ආහ්… ම්…. ම්…. ම්……”
ජගත් එක්ක වගේ නිදහසේ කෑ නොගහ ගෑනි ඉක්මනට කට පාලනය කරගත්තා.
ඊට මොහොතකට පස්සෙ සිල්වා රාළහාමිත් සුරේකගෙ තන් දෙක මිරිකගෙන් සුරේකගෙ ඇඟට පාත් වුණේ කෙඳිරි ගගා. තමන්ගෙ හුත්ත ඇතුලෙ සිල්වා රාළහාමිගෙ පයිය නට නට කැරි විදින බව සුරේකට තේරුණා. ඒත් කොන්ඩම් එක නිසා හුත්තට තෙතමනයක් දැනුනෙ නැහැ.
සිල්වා රාළහාමි එහෙම්මම ටික වෙලාවක් හිටියා. ඊට පස්සෙ නැගිටලා කොන්ඩම් එක ගලවා පැත්තකට විසි කළා. පයිය ජොකා අස්සට දාගෙන කලිසම අඳින ගමන් සුරේකගෙ සෙක්සි ඇඟ දිහා කන්න වගේ බලාගෙන හිටියා.
නවාගෙන හිටි ඇඟ දිග ඇරගෙන කකුල් දෙක ලං කරගෙන තමන්ගෙ පුපුරු ගහන් තන් දෙක අත ගගා හිටි සුරේකා මාර සිරා සෙක්සි සීන් එකක්. හැබැයි ගැනිගෙ කම්මුල් ඉදිමිලා. ඇඟිලි පාරවල් හිටලා. තන් වලත් ඇඟිලි පාරවල්. ඒවත් රතු වෙලා. හුත්තනම් සැපට ඉන්නවා.
සිල්වා රාළහාමි ආඩම්බරෙන් වගේ තමයි සමන්ත රාළහාමියි සික්කයි ලඟට ගියෙ.
“මාර සැප කඳක් බං. කොහෙන් ආවද මන්ද. මාර තන් දෙකක්. අපේ ගෑනු මොක්කුද කියලා හිතෙනවා. මං කිවුවට ගිහින් බලපන් සමන්ත.”
කී සිල්වා රාළහාමි එතන තිබුණ පුටුවේ ඉඳගෙන ගිමන් හරින්න වුනා. ඊලඟට ආවෙ සමන්ත රාළහාමිගෙ වාරෙ.
මතු සම්බන්ධයි
No comments:
Post a Comment