කබ්බගේ ගමන

හුඟ කාලෙකින් පස්සෙ මටත් හිතුන කතාවක් ලියන්න ඕනෙ කියල. හුග කාලෙකින් කියල කිව්වෙ, නෙට් එකේ කතා බලන අයට මතක ඇති “දුල්මි අක්ක ” කතාව ඒක ලිව්වෙ මම. හැබැයි කොටස් 3ක් විතරයි. ඊට පස්සෙ ටික කලක් කාර්යක බහුලත්වයනිසා ඈත් වෙලා හිටිය. ඊටපස්සෙ “දුල්මි අක්ක” කතාව කොපි කරල “සුදු අක්ක” කියල කවුරුහරි ඉස්සරහට ලියාගෙන ගියා. මම ඒ කතාව ලියන එක නවත්වුව. හරි කොහොමහරි නැවතත් අලුත් කතාවකින් ඕගොල්ලෝ මේ විදිහට බැහැදකින්න මම තීරණය කළා. මම උඹලගෙ හිතවත්, සුමියා.

ෆෝන් එක රින්ග් වෙන සද්දෙ ඇහෙනකොට දසුන් හිටියෙ බාත්රූම් එකේ නාන ගමන්. ටවල් එක ඇඟ වටේ ඔතාගන්න ගමන් ටක් ගාල ඇවිල්ල ෆෝන් එක බැලුව. “සමාධි” “හලොව්” “කොහෙද අනේ හිට්යේ?” “බාත්රූම් එකේ ළමයො හිටියේ. ඇයි කතා කරේ?” “අනේ ඔයාට පුලුවන්නම් මගේ අර ලඟදි ගත්ත සුදු බ්ලවුස් එකයි, දිග ලයිනින් තියෙන ස්කර්ට් එකයි අයන් කරල තියනවද? ඔෆිස් එකේ මල ගෙයක් වෙලා. කට්ටිය අද හවසට ඔෆිස් එකේ වාහනේක යනව මමත් ගෙදර ඇවිල්ල එයාල එක්ක යනව.” “හා හා… මම තියනවා වතුර පිටින් ඉන්නෙ. බායි.””බායි.”
ආපහු ඇතුලට ගිය දසුන්ට ෂවර් එක අරින්න විතරයි හම්බුනේ. ආපහු ෆෝන් එක…! (මොන මල කරදරයක්ද මන්ද.. කියන මගුල එකපාර කියන්නෑ) ආපහු දසුන් එලියට ආවේ තරහින්.

ම්ම්ම්ම්ම්ම්??? පුරුදු නැති නම්බර් එකක්. “හලෝව්” “ආ..මචන් දසුන නේද?” (ම්ම්ම්ම්…. කටහඬ නං පුරුදුයි වගේ,,,,)”ඔවු දසුන් තමයි කවුදමේ?” “අනේ හුත්තෝ තොට මේ ටිකට මාව අමතක උනා නේද?” “අම්මටසිරි කබ්බ නේද?” “නැත්තං උගෙ තාත්තයැ” “ඉතින් ඉතින් උඹ කොහෙද ඉන්නෙ? කවද්ද ආවේ?” “ඉන්නෙ උඹේ අඩවියෙ ම තමයි. උඹල තාම දෙහිවල නේද බන් ඉන්නේ” “ඔවු බං උඹ දෙහිවල ද ඉන්නේ?” “ඔවු ඔවු උඹ ගෙදරද?” “ඔවු උඹ එනවද?” “විනාඩි 15ක් දියන්”
එන්න කිව්වට කබ්බ එනවට දසුන්ගේ මහා ලොකු කැමැත්තක් නං තිබ්බෙ නැහැ.”කබ්බ” දසුන්ගේ ඉස්කෝලේ යාලුවෙක්. හැබැයි වල මාරය. ඌ ඉස්කෝලේ හිටියට වඩා නොහිටිය. වල විතරක් නෙවෙයි ඌ වැල මාරය, ඉස්කෝලේ චන්ඩිය. දසුන්ටනං ඉස්කෝලෙ යන කාලේ කබ්බව එච්චර දිරෙව්වෙ නැහැ. මොකද දසුන් කියන්නේ ඉස්කෝලේ සිරිමත් ටයිප් යහපත් දරුවා. හැබැයි ඉස්කෝලෙන් පස්සේ දසුන් ගිය IT පන්තියට කබ්බත් ආව. ටිකක් හරි දන්න එකෙකුට හිටියේ කබ්බ විතරයි. මුලින් දසුන් වචනයක් දෙකක් කතා කරලා ශේප් වෙන්න හැදුවත් කබ්බ දසුන්ගේ කරේ බලෙන්ම එල්ලුනා. දසුන් ගාව සල්ලි ගැවසෙන බව කබ්බ දැනගෙන හිටියේ. කොහොම හරි කබ්බ දසුන්ව මෝර කරගත්ත. කොහොමහරි දවසට දුමකට දෙකකට දසුන්ගෙන් දත ගැලව ගත්ත. මුලින් කබ්බව අලි ඇනයක් උනාට පස්සේ පස්සේ දසුන් ඒක වැඩිය ගණන් ගත්තේ නැහැ. මොකද කබ්බ නගරෙ හැම සෙට් එකක්ම දන්නව. ඒක දසුන්ට ලොකු හය්යියක් උන මොහොතක් ආව. දසුන් ගෙ වන් ඇන්ඩ් ඔන්ලි පෙම්වතිය “සමාධි” ට තව කොල්ලෙක් ට්රකයි කරන්න ගත්ත එකට ෆුල්ස්ටොප් තියවන්න කබ්බට ගියේ දවසයි. එකෙන් සමාධිගෙන් දසුන්ට සෑහෙන්න ලකුණු වැටුන විතරක් නෙවෙයි කබ්බ දසුන්ගේ වීරය උනෙත් ඉබේටමයි.

ඉස්කෝලෙන් පස්සෙ සමාධියි දසුනුයි NIBM ඩිග්රියය කරා. සමාධි IT කම්පනියක හොඳ ජෝබකටත් දසුන් ෆර්ම් එකකටත් ගියෙ ඩිග්රිෙ එක ඉවර වෙන්නත් කලින්. ගෙවල් වල ආශිර්වාදය මැද දසුන් සමාධිගේ අත ගන්නකොට දසුන්ට 27යි සමාධිට 25යි. දසුන්ගෙ ෆර්ම් එකේ කරේ ගොඩක් යුරෝපියන් වැඩ. ගොඩක් දවසට දසුන් වැඩ කලේ ගෙදර ඉඳල.
සමාධි ගොඩක් අහිංසක කරුණාවන්ත කෙල්ලෙක්. තමන්ගේ පාඩුවේ වැඩ කරගෙන ඉන්න කෙනෙක්. බඳින්න කලින් ටිකක් කෙට්ටු උනාට දැන් නං නියම ගාන. මොකද දැන් සමාධි අම්ම කෙනෙක්. අම්ම කෙනෙක් උනාට පස්සෙ ඇත්තටම සමාධිගෙ ඇඟේ ලස්සන වැඩි උනා. දැන් ඒගොල්ලන්ගෙ කොලු පැටියට වයස 6යි. සමාධිට 32යි. ඒ තමයි දසුන්ගේ පවුලෙ විස්තර.
කබ්බ පංති ගියාට කරපු ඇති IT එකක් නැහැ. එහෙ මෙහෙ චාටර් උනා. උදේ ඉඳන් රෑ වෙනකං කරේ නගරෙ ඉඳන් එක එක ගැන්සි වලට සෙට් වෙවී, ජොයින්ට් එකයි අඩිය යි ගහපු එක. ඌට හරිහමන් කෙල්ලෙක්වත් හිටියේ නැහැ. සෙට් උනත් දවසින් දෙකෙන් ඌව හලනව. අනිත් එක ඌ ට තිබුනේ අමුතු ආතල්. හොරෙන් බලන “බැල්මට්” සීන්, බස් ජැක් සීන් වගේ දේවල් වලින් තමයි කබ්බට වැඩියෙන් ෆන් එකක් ආවේ. බස් එකක අවුරුදු 10-12 වගේ කෙල්ලෙක්ගෙ ඉඳන් අවුරුදු 50 විතර වෙනකන් ගෑනියෙක්ගෙන් හරි කබ්බ ගත්තෙ සුපිරි ආතල්. හැබයි ඌට ඕනේ බලෙන් කරන්න. මේ විදිහට ජීවිතේ ගෙවිලා යනකොට දැනට අවුරුදු 2කට කලින් සවුදි යන්න චාන්ස් එකක් ආවේ උගෙ නැන්දගේ පුතා හින්ද. කබ්බ ලංකාවට ඇවිල්ල තාම හරියටම සතියයි. ගානක් අතට ආවත් ආතල් ජීවිතේට හුරු වෙලා හිටපු කබ්බට සවුදි ජීවිතේ අපායක් උනා. හිටපු තැනින් පාස්පෝර්ට් එක අරන් නොතිබුනානන් ඌ සතියෙන් ලංකාවේ. කොහොම උනත් දන්නෙම නැතිව අවුරුදු 2ක් ගෙවිල ගියා. දැන් කබ්බගෙ අතේ බර තියෙනව.
හෝන් සද්දෙට දසුන් ගිහින් දොර ඇරිය. කාරෙක ඇතුලෙ කබ්බ ඉන්නව හිනාවක් දාගෙන. මූ සවුදි ගියාට පස්සෙ හැදිලා පාට වැටිලා. “වරෙන් වරෙන්” දසුන් කෑගැහුව. කබ්බ උජාරුවෙන් බැහැල ආව. “උඹ ලස්සන වෙලානේ බන්” “එහෙම තමයි මල්ලි රට සැප” “මම හිතුව ගේ තියෙන තැන අමතක වෙලා ඇති කියල. එක දවසනෙ ඇවිල්ල තියෙන්න.” “එහෙම අමතක වෙනවද මල්ලි යාලුවන්ව? බොලට අමතක උනාට” “ඉඳ ගනින් ඉඳ ගනින්. කවද්ද උඹ අවේ බන් ” “හප්පා රස්නෙයි බන්. වතුර එකක් අරන් වරෙන්කො. විස්තර කතාකරන්න කලින්” “හිටපන්” වටපිට බලන කබ්බගේ ඇස්දෙක ගියේ දසුන් ලගේ පුතා ඉස්කෝලේ දාපු දවසෙ තුන්දෙනාම ස්ටුඩියෝ එකකට ගිහින් අරගෙන රාමු කරලා තිබුණු අඩි 2යි 2 1/2 ෆොටෝ එක දිහා. ඌ නැගිටලා ගිහින් ඒක අත්දෙකින් අරන් ලංකරලා බැලුව. ම්ම්ම්ම්.. දැන් සමාධිගේ හැඩ. 5යි 6ක් විතර උස සමාධිගේ බටර් පාට ඇඟ, පළල් කාමුක තොල් දෙක, ලස්සන අහිංසක ඇස්…. සාරි බ්ලවුස් එක පිරිලා පිම්බිලා තියෙන අපූරුව … සාරියෙන් ඇරිල තියෙන සුදු බඩ… කබ්බ මනසින් සමාධිගේ සාරිය ටිකෙන් ටික අයින් කරන්න උනේ ෆොටෝ එක දිහා බලාගෙන. කබ්බ කොච්චර වශී වෙලාද කියනවනං දසුන් ළඟටම එනකන් දැක්කෙ නැහැ.