අළුත් ඉස්කෝලෙ

සනත් A/L කරන්න අළුත් ඉස්කෝලෙකට ගියා. සනත්ගේ උස අඩි 6 ක් විතර ඇති. පෙබරවාරි වල ඉපදුනු නිසා, අවුරුදු 17 ක් විතර වෙන සනත් ඉස්කෝලේ අනිත් ළමයින්ට වඩා උස මහතයි. ගිය ගමන්ම අනිත් කොල්ලෝ ටික එයාව හොඳින් පිළිගත්තා. තමන්ගේ කණ්ඩායමටත් එකතු කරගත්තා. සනත්ට හරි සතුටුයි මේ ගැන. ඒත් එයා හිතුවේ නෑ, ලොකු අදහසක් හිතේ ඇතුවයි අනිත් අය එහෙම කරන්නේ කියලා.

ක්‍රීඩා උත්සවයත් ඒ කාලෙමයි තිබුනේ. පාසලේ ලොකු පිට්ටනියක් නැති නිසා කවුරුත් පුහුණුවීම් වලට නගරයේ පිට්ටනියට ගියේ. ගුරුවරුත් ඒ එක්කම යන නිසා, ගොඩක් වෙලාවට පාසලේ කවුරුත් නෑ. ඒත් එදා සනත්ලාගේ පන්තිවල ළමයින්ට ක්‍රීඩා තිබුනේ නැති නිසා, නිකම් පන්තියට වෙලා හිටියා. පන්ති නායකයා වුනු සමන් පන්තියේ හැමෝටම කිව්වා, විශේෂ දැනුම්දීමකට 10 වසරට එන්න කිව්වා කියලා. 10 වසරේ ළමයි, ගුරුවරු හැමෝම පිට්ටනි ගිහින් තිබුන නිසා ඒපැත්තම පාළුයි. ඒක තියෙන්නෙත් ඉස්කෝලේ කොනකට වෙන්න. පන්තියේ හැමෝම එහාට ගියා.

“කෙල්ලෝ ටික වෙන පන්තියකට යන්න ඕනි. පිරිමි ළමයින්ට රැස්වීම වෙනම තියෙන්නේ.“ සමන් කිව්වම කවුරුත් පුදුම වුනා. කෙල්ලෝ ඒ ගැන අහන්න ගත්තත්, එයාලව වෙන ඈත පන්තියකට යවන්න කොල්ලෝ ටිකට පුළුවන් වුනා.

දැන් කොල්ලෝ ටික විතරයි, මේ ඉස්කෝලේ අයිනෙම තියෙන පන්තියේ ඉන්නේ. “අපි අද අපේ සෙල්ලම කරමු.” සමන් කිව්වා. “මොන සෙල්ලමක්ද?” සනත් ළඟ හිටිය කොල්ලෙක්ගෙන් ඇහුවා. “මීයා සෙවීම.” ඌ කිව්වේ හිනාවකුත් ඇතුව. සනත් පුදුමයෙන් බලා හිටියා. “හැමෝම පේළියකට ඉඳන් කලිසම් ගලවපල්ලා.” සමන් අණ කළා. කොල්ලෝ හැමෝම පේළියක් වෙලා, කලිසම්වල සිප් අරින්න පටන් ගත්තා. හැමෝම යටඇඳුම විතරක් තියෙද්දි අනිත් ටික ගැලෙව්වා. සමන් සනත් දිහා බලලා “ඉක්මන් කරපන්” කිව්වා. සනත් හෙමින් කලිසම ගලවලා අයින් කළා.

“දැන් පටන්ගමු.” සනත් කෙළවරේම කොල්ලගේ යටඇඳුම උඩින් මිරිකලා ඇල්ලුවා. ඒ කොල්ලට කෙඳිරි ගෑවුනා. සනත් හෙමින් හෙමින් උගේ චුට්ටාව මිරිකමින් ප්‍රමාණය හිතින් මැනගත්තා. ඊළඟට දෙවනියා ළඟට ගිහින් උගේ චුට්ටාව ඇල්ලුවා. “මේකා ටිකක් ලොකුයි.” සමන් කියද්දි අනිත් හැමෝම හිනාවුනේ අමුතු සතුටකින්. මොකද තමන්ගේ මීයාත් තව ටිකකින් මැන බලන නිසා.

සනත්ට නම් මතක් වුනේ වෙන දෙයක්. තමන්ගේ බඩුව පොඩ්ඩ ඇත්නම් නැගිටින හැටි සනත්ට මතක් වුනා. කෙලින් වුනාම සනත්ගේ මල්ලියා අඟල් 7 ක් විතර ඇති. හදිසි වෙලාවකදි කෙලින් වුනොත් කියලා, සනත් කොහේහරි යනකොට ඒකට උඩින් නෝට් පොතක් දාගෙන යනවා. දැන් සමන් තමන්ගේ චුට්ටව ඇල්ලුවොත් නෝට් පොත අහුවෙනවා විතරක් නෙවෙයි, මල්ලියත් ආපහු කලිසම ඇතුළට දාගන්න බැරිතරම් ලොකුවෙනවා. ඒත් සනත්ට වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ.

සමන් සනත් ළඟට ඇවිත් මීයාව ඇල්ලුවා. අමුත්තක් දැනුන නිසා සමන් සනත්ගේ යට ඇඳුම ඇතුළට අත දැම්මම නෝට් පොත අහුවුනා. “මේ මොකද” සමන් ඇහුවා. සනත්ට කියාගන්න දෙයක් නෑ. ලැජ්ජාවෙන් රතුවෙලා හිටිය සනත්ට දැනුනා, තමන්ගේ චුට්ටා නළියන බව. ඒක ටිකෙන් ටික උස්වෙමින් තිබුනා. සමන් ඒක දැක්කා. “යකෝ මූ වැඩ්ඩෙක්නේ. කෝ බලමු.” කියලා සමන් සනත්ගේ චුට්ටව ඇල්ලුවා. ඒක යටඇඳුමට තදවෙලා පිම්බිලා තිබුනේ. “ආයේ අහන්න දෙයක් නෑ. මේ තමයි මේ අවුරුද්දේ මීයා.“ සමන් නිවේදනය කළා.

“එහෙනම් අපිට දැන් මීයාව බලන්න ඕනි.” අනිත් කොල්ලෝ කිව්වා. සනත් විරුද්ධ වුනා. සනත්ට ඕනි වුනේ නෑ, ඉස්කෝලෙට ඇවිත් සති දෙකෙන් හෙලුවෙන් ඉන්න. ඒත් අනිත් කොල්ලෝ සනත්ව අල්ලගත්තා හෙලවෙන්න බැරිවෙන්න. එතකොටම වගේ කෙල්ලෙක් ඇවිත් පන්තියට ඔළුව දැම්මා. “අපිට අනිත් පන්තියේ ඉඳලා එපාවෙලා මේ ආවේ….ඔය මොකක්ද කරන්නේ?“ කෙල්ල අතින් කට වහගත්තා. අනිත් කොල්ලෝ හැමෝම තමන්ගේ ඇඳුම් ඇඳගන්න පැන්නා. සනතුත් ඉක්මනට කලිසම දාගත්තා.

“මෙන්න ඉක්මනට එන්න මෙහාට.“ කෙල්ල කෑගැහුවම අනිත් කෙල්ලෝ ඔක්කොම එහාට දුවගෙන ආවා. “උඹට කලිසම ඇඳගන්න කිව්වේ නෑනේ.” සමන් සනත්ට එහෙම කියලා සනත්ව අල්ලගත්තා. කොල්ලෝ ගොඩක් ඇඟේ එල්ලුනාම සනත්ට හෙලවෙන්න බැරිවුනා. සමන් සනත්ගේ කලිසම පහළට දාලා, යටඇඳුමේ කකුලක් උඩට ඉස්සුවා. එතනින් අතදාලා ඇතුළේ හිරවෙලා හිටිය මල්ලියව සමන් එළියට ගත්තේ, කෙල්ලෝ ටිකත් බලා ඉඳිද්දිමයි.

සනත්ගේ චුට්ටා මේ වෙනකොට අඟල් 5 ක් විතර දිගට, මහතට ලොකුවෙලා තිබුනා. තාම ගොඩක් ගනකම් වෙලා නෑ කියලා සමන්ගේ අතට දැනුනා. සමන් ඒක එළියට අරන් වනන්න පටන් ගත්තා. කෙල්ලෝ ටික හිනාවෙද්දි සනත්ට පොාළව පලාගෙන යන්න හිතුනා. කොල්ලෝ එකා එකා ඇවිත් සනත්ගේ මල්ලියව අල්ලන්නයි, හොලවන්නයි පටන් ගත්තා. සනත්ට ඇඟ රත්වෙනවා දැනුනා. ඒ එක්කම හිටගෙන ඉන්න බැරි විදියට ඇඟ හිරිවැටෙනවත් දැනුනා. සනත් මේ වෙනකොට එහාමෙහා ඇඹරෙමින් හිටියේ පැනලා දුවන්නත්, චුට්ටව වහගන්නත් බැරි තරමට අසරණ වෙලා හිටිය නිසා.

සමන් යටඇඳුම හෙමින් පාත් කළා වළලුකර ගාවටම. මල්ලියා දැන් කෙලින්ම ඉස්සරහට දික්වෙලා තියෙනවා. එක කෙල්ලෙක් ඉස්සරහට ඇවිත් සනත්ගේ පොඩ්ඩවයි, බෝල දෙකයි ඇල්ලුවා. සනත්ට කරන්ට් වැදුනා වගෙයි. කවදාවත් සනත්ගේ ඔය හරිය කෙල්ලෙක් අතගාලා නෑ. තව කීප දෙනෙක් අල්ලලා බලනකොට, සනත්ගේ පොල්ල උඩටම කෙලින් වුනේ, හරියට ආනමාලු කෙහෙල් ගෙඩියක් වගේ. “දැන් මූ අතඅරිමු.” සමන් කිව්වම කට්ටිය සනත්ව අතඇරියා. සනත් කෙලින් හිටගන්න බැරුව වගේ, වැනි වැනී කලිසම ඇඳගන්න පටන් ගත්තා. ඒත් අර ආනමාලුව කොහොම දාගන්නද? සනත් සිප් එක දාගත්තට පස්සෙත් කලිසම ටෙන්ට් ගහලා තිබුනා ඉස්සරහට.

අනිත් කට්ටිය හිනාවෙවී පන්තියට ගියාට, කවුරුහරි දකියි කියලා සනත් එතනම හිටියේ මල්ලියා ආයෙත් බහිනකම්. පන්තියට ගියාම ඊට පස්සේ ඉඳන් සනත්ට කවදාවත් නිදහසක් තිබුනේ නෑ. මොකද පන්තියේ ලොකුම පොල්ල තියෙන්නේ එයාට කියලා කවුරුත් දැනන් හිටියා. ටොයිලට් යද්දි, පන්තියේ මිස් කෙනෙක් ඇති වෙලාවට, දවල්කෑම වෙලාවට පවා හැමෝම ලෑස්තිවෙලා හිටියේ සනත්ගේ මල්ලියා ඇහැරවන්න. ඒ නිසා යන යන හැම තැනදිම කවුරුහරි තමන්ගේ මල්ලියා මිරිකලා දුවන එක, ඉස්කෝලේ ඉතිරි කාලේ පුරාවට ඉවසන්න සනත්ට සිද්ධ වුනා.